заключная стадыя шахматнай або шашачнай партыі (параўн.дэбют 2, мітэльшпіль).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ВЫКАНА́ЎЧАЕ ВЯДЗЕ́ННЕ,
заключная стадыя цывільнага працэсу, у якой прымусова ажыццяўляюцца правы, пацверджаныя рашэннем суда. У Рэспубліцы Беларусь у парадку для выканання суд. рашэнняў выконваюцца таксама пастановы і рашэнні гасп. і трацейскіх судоў, выканаўчыя надпісы натарыяльных органаў і інш. Выканаўчае вядзенне ажыццяўляе судовы выканаўца.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Ква́дра ’кожная з чатырох фаз месяца’ (ТСБМ, Нас., ТС, Касп., Шат., Сл. паўн.-зах., Шэйн, Бяльк., Сержп. Грам., Шпіл., Мядзв.), ’чвэрць гадзіны’ (Нас.), ’стадыя, фаза, перыяд’ (ТСБМ), ’чвэрць’ (Гарэц.), укр.квадра ’фаза месяца’ — запазычанні з польск.kwadra ’тс’. У значэнні ’чвэрць’ ужо ў ст.-польск., якое ў сваю чаргу з італ.quadra ’чвэрць кола або круга’. Гл. Брукнер, 286; Слаўскі, 3, 453–454; ЕСУМ, 2, 413.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прафа́за
(ад гр. pro = раней, перад + phasis = праяўленне)
першая стадыя непрамога дзялення, або мітозу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эмбрыён
(гр. embryon)
1) зародак чалавека або жывёлы;
2) перан. зараджэнне, пачатковая стадыя чаго-н.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ква́дра, ‑ы, ж.
Кожная з чатырох фаз Месяца (маладзік, сход, поўня, ветах). Неба ачысцілася ад хмар, выплыў месяц у другой квадры.Гарэцкі.Наста цвёрда вяла падлік святам і строга сачыла за квадрамі месяца.Колас.//перан.Стадыя, фаза, перыяд. Магдалена Прыбыткоўская ўбачыла, што вялікі клопат яе жыцця ўвайшоў у новую сваю квадру.Чорны.
[Ад лац. quadra — чатырохвугольнік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
intermediary
[,ɪntərˈmi:dieri]1.
n., pl. -aries
1) пасярэ́днік -а m., пасярэ́дніца f.
2) праме́жная фо́рма або́ста́дыя
2.
adj.
1) пасярэ́дніцкі
2) праме́жны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
склеро́цый
(гр. sklerotes = цвёрдасць)
стадыя спакою грыбніцы некаторых грыбоў (напр.склератыніі), што з’яўляецца шчыльным перапляценнем гіфаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ЗІГО́ТА
(ад грэч. zygotos злучаны разам),
клетка, утвораная зліццём мужчынскай і жаночай палавых клетак (гамет) у жывёльных і раслінных арганізмах; пачатковая стадыя развіцця зародка. Ядры гамет зліваюцца ў адно, але храмасомы кожнай гаметы зберагаюць сваю індывідуальнасць. З. мае двайны набор храмасом — дыплоідная фаза развіцця арганізма. Гл. таксама Дыплоід, Апладненне.