berth​2 [bɜ:θ] v. ста́віць на я́кар (судна)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trapper [ˈtræpə] n. паляўні́чы, які́ ставіць па́сткі; лаве́ц

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дыягно́стык

(гр. diagnostikos = здольны распазнаваць)

урач, які ставіць дыягназ.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

індывідуалі́зм, -у, м.

1. Імкненне да яркага праяўлення незалежнасці сваёй асобы, а таксама паводзіны, у якіх праяўляецца гэта імкненне.

2. Маральны прынцып, які ставіць інтарэсы адной асобы вышэй за інтарэсы грамадства.

|| прым. індывідуалісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

будава́цца, -ду́юся, -ду́ешся, -ду́ецца; -ду́йся; незак.

1. Ставіць сабе дом або іншы будынак.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Узводзіцца, знаходзіцца ў стане будаўніцтва.

Будуецца жывёлагадоўчы комплекс.

|| зак. пабудава́цца, -ду́юся, -ду́ешся, -ду́ецца; -ду́йся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́ціць¹, ме́чу, ме́ціш, ме́ціць; ме́чаны; незак., каго-што.

Ставіць на кім-, чым-н. адметны знак, метку.

|| зак. наме́ціць, -ме́чу, -ме́ціш, -ме́ціць; -ме́чаны і паме́ціць, -ме́чу, -ме́ціш, -ме́ціць; -ме́чаны.

|| наз. ме́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дасяга́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога можна дасягнуць, які можна ажыццявіць. Ставіць перад сабой дасягальныя мэты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надста́віць, ‑стаўлю, ‑ставіш, ‑ставіць; зак., што.

Дабаўляючы, зрабіць больш высокім, доўгім. Падставіць комін. Надставіць рукавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да уставіць.

•••

Устаўляць (ставіць) палкі ў колы — перашкаджаць чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воздвига́ть несов. будава́ць, ста́віць, узво́дзіць;

воздвига́ть высо́тные зда́ния будава́ць (узво́дзіць) высо́тныя дамы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)