спортгородо́к (спорти́вный городо́к) спортгарадо́к, -дка м. (спарты́ўны гарадо́к).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спортклу́б (спорти́вный клуб) спартклу́б, -ба м. (спарты́ўны клуб).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спортко́мплекс (спорти́вный ко́мплекс) спартко́мплекс, -су м. (спарты́ўны ко́мплекс).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

«Працоўныя рэзервы»,

спартыўны комплекс у Мінску.

т. 13, с. 33

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

спорт- (спартыўны) Sport-, Turn-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

клю́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Спартыўны снарад у выглядзе палкі з загнутым канцом для гульні ў хакей, гольф.

|| прым. клю́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Спартыўныя снарады, гл. Снарад спартыўны

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

стадыён, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спартыўны комплекс з футбольным полем, пляцоўкамі для спаборніцтваў і трэніровак, трыбунамі для гледачоў, дапаможнымі збудаваннямі і памяшканнямі.

|| прым. стадыённы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спарто́вы м. разм. гл. спартыўны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спортгарадо́к, ‑дка, м.

Комплекс спартыўных збудаванняў для заняткаў рознымі відамі спорту; спартыўны гарадок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)