садо́к

1. Невялікі сад пладовых дрэў (БРС).

2. Невялікая сажалка, у якой разводзяць рыбу (БРС).

2. Скрыня для ўтрымання ў рацэ жывой рыбы (Нас.). Тое ж саж (Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

му́льда

(ням. mulde = карыта)

1) металічная скрыня для механізаванай загрузкі шыхтавых матэрыялаў у сталеплавільную печ;

2) форма, у якую заліваюць метал, каб атрымаць злітак;

3) форма залягання слаёў горных парод у выглядзе чашы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Пак ’стос або звязка пэўных прадметаў’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Яруш., ТС), ’скрыня, у якую ссыпаюць муку’ (Інстр. 1, Сл. ПЗБ), ’пенал’ (Шат.). Праз польск. pak, paka з ням. Packen, Pack ’пакет, звязка’, таксама як і рус. пак (аб апошнім гл. Фасмер, 3, 188). Пакава́ць з польск. pakować; дзеяслоў адзначаны ў ст.-бел.: паковати < ст.-польск. pakować (Булыка, Лекс. запазыч., 248).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Па́чак ’невялікі пакет чаго-н., складзенага разам’, ’карабок запалак’ (ТСБМ), пін. па́чок ’скрынка’ (Сл. Брэс.), ветк. па́чка ’запалкі’ (Мат. Гом.), пачо́к ’пачак’ (Ян.), ст.-бел. пачка ’пакет’ (XVII ст.), якое запазычана са ст.-польск. paczek, pak ’тс’, ’скрыня’ < ням. Pack, Packen ’пакет, звязка’ (Булыка, Лекс. запазыч., 193) < флам. pak, якія Васэрцыер (166) адсылае да лац. bāiulus ’грузчык’ < *bagi̯olos (Сольмсэн, KZ, 37, 22).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бу́нкер м.

1. (скрыня, адсек) Búnker m -s, -; Vórratsbehälter m -s, -;

ву́гальны бу́нкер Kóhlenbunker m;

зе́рневы бу́нкер Körnertank m -s, -s (на камбайне);

2. (бамбасховішча) Lúftschutzraum m (e)s, -räume; Lúftschutzkeller m -s, -; Lúftschutzbunker m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

pudło

I н.

1. скрыня;

2. скрынка;

3. (для капелюшоў) кардонка

II н. паляўн.

хібны (няўдалы) стрэл; промах, пудла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hutch

[hʌtʃ]

1.

n.

1) кле́тка f. (для зьвярко́ў)

2) хаці́на, ха́тка f.

3) скры́ня f., ку́фар -ра m.

2.

v.t.

садзі́ць у кле́тку, кла́сьці ў ку́фар, скры́ню

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

canteen

[kænˈti:n]

n.

1) бікла́га, пля́шка f.

2) вайско́вая кра́ма

3) жаўне́рскі клюб

4) стало́ўка f., буфэ́т -у m. (у шко́ле, на фа́брыцы)

5) пахо́дная скры́ня з кухо́нным по́судам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бу́нкер, ‑а, м.

1. Металічная ці бетонная скрыня (на суднах — адсек) для часовага захоўвання збожжа, вугалю ці якіх‑н. іншых сыпкіх рэчываў і матэрыялаў. Камбайн рушыў. Пад нажамі яго зазвінела салома, у бункер пасыпаўся густы струмень важкага зерня. Дуброўскі. Непадалёку свінаркі грузілі ў бункеры падвеснай дарогі корм і развозілі яго па ўсіх трох вялізных карпусах свінафермы. Паслядовіч.

2. Падземнае жалезабетоннае бамбасховішча.

3. Наземнае драўляна-земляное ці бетоннае сховішча з амбразурамі для вядзення агню; дзот, дот. Паліцаі.. пакапалі вакол школы акопы, нарабілі бункеры, паставілі ў іх кулямёты. Сабаленка.

[Англ. bunker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кош, каша, м.

1. Плеценая з лазы, карэння і інш. круглая пасудзіна для складання і пераноскі чаго‑н. Плесці кош. Кош бульбы. Збіраць у кош баравікі. □ Вось цёткі ў вялікіх, абшытых зверху кашах прывезлі кіяўлянам дары палескіх лясоў — чарніцы і суніцы. Няхай.

2. Сплеценая з лазы скрыня, якая ўстанаўліваецца на возе для перавозкі бульбы, мякіны ці іншых сыпкіх рэчываў.

3. Скрынка ў млыне над жорнамі, у якую засыпаюць збожжа для памолу. Касмылю трэба было самому і засыпаць збажыну ў кош і выграбаць муку ў мяхі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)