акці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Скласці (складаць) акт з мэтай засведчыць наяўнасць або адсутнасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закартаграфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

Нанесці што‑н. на карту, скласці карту чаго‑н. Закартаграфаваць дыялектныя асаблівасці гаворкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сто́лка ж.:

скла́сці ў дзве́ сто́лкі dóppelt zusámmenfalten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сатка́цца, ‑тчэцца; зак.

1. Пераплятаючыся цры тканні, скласці што‑н., які‑н. узор.

2. Зрасходавацца пры тканні. Саткаліся ўсе ніткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даўгавя́зы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вельмі высокі і худы; цыбаты. Аднекуль з’явіўся даўгавязы крыклівы старшыня і загадаў скласці рэчы на фурманкі. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скла́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. складваць — скласці (у 1–5, 10–13 знач.) і складвацца — скласціся (у 4, 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

skatalogować

зак. каталагізаваць; скласці каталог

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zaprojektować

зак. запраектаваць; скласці праект

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

злажы́ць, злажу́, зло́жыш, зло́жыць; зло́жаны; зак., што.

1. гл. класці.

2. Палажыць разам у пэўным парадку.

З. дровы.

З. чамадан (палажыць у яго рэчы; таксама перан.: падрыхтавацца да ад’езду).

3. Перагнуўшы, скруціўшы, палажыць, злажыць пэўным чынам, надаць якую-н. форму.

З. газету.

З. пакрывала.

З. раскладушку.

4. Паваліць, палажыць (пра ўсё, многае).

Град злажыў жыта.

5. перан. Перакласці віну на каго-н.

◊

Злажыць галаву (высок.) — загінуць у баі.

Злажыць рукі (разм.) — тое, што і скласці рукі (гл. скласці).

|| незак. склада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2—5 знач.), скла́дваць, -аю, -аеш, -ае (да 2—5 знач.) і зло́жваць, -аю, -аеш, -ае (да 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапіса́ць, -ішу́, -і́шаш, -і́ша; -ішы́; -і́саны; зак.

1. што. Напісаць нанава, скапіраваць.

П. апавяданне.

2. каго-што. Скласці спіс, рэестр каго-, чаго-н.

П. абсталяванне лабараторыі.

|| незак. перапі́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перапі́сванне, -я, н. і перапі́ска, -і, ДМ перапісцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)