Му́драсць ’уласцівасць мудрага’, ’мудрыя думкі, выказванні’, ’жыццёвы вопыт’, ’нешта
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Му́драсць ’уласцівасць мудрага’, ’мудрыя думкі, выказванні’, ’жыццёвы вопыт’, ’нешта
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
канстру́кцыя, ‑і,
1. Будова, узаемнае размяшчэнне частак, дэталей якога‑н. збудавання, механізма і пад.
2.
3. Размяшчэнне слоў у мове з пункту гледжання іх граматычнай сувязі; граматычная будова словазлучэнняў.
[Лац. constructio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фасе́т
(
1) скошаная бакавая грань чаго
2) грань адшліфаванага каменя;
3) рагавіца кожнага з асобных вочак, з якіх складаецца
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Белабры́сы ’бландзін’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Жывагло́т ’драпежнік, які глытае здабычу жыўцом’, ’бязлітасны прыгнятальнік’. (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Касаву́рыць ’глядзець коса, убок, касіць вочы’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Свінапро́л ‘нейкая трава’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вінадар (паэт.) ’той, хто дорыць віно’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Страйхо́ды ‘басаножкі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сухабздзей ’хударлявы чалавек’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)