Пажы́так ’дробны скарб, хатнія рэчы; здабыча, пажыва’ (ТСБМ, Нас., Бяльк., Шат.), пожы́ток ’узятак’ (Ніканчук, Лексика Полесья). З польск. pożỳtek ’карысць, выгада’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сацава́ць ’шанаваць, паважаць’ (дзятл., Сл. рэг. лекс.). З польск. szacować ’цаніць, ацэньваць’, ’паважаць’; польск. з ням. schätzen < Schatzскарб’, гл. Брукнер, 538.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

закліна́ць несов., в разн. знач. заклина́ть;

з. скарб — заклина́ть клад;

а́ю цябе́, скажы́ пра́ўду — заклина́ю тебя́, скажи́ пра́вду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Gldschatz

m -es

1) фін. залата́я наяўнасць

2) (залаты́) скарб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пажы́так, -тку м.

1. при́быль ж., по́льза ж., вы́года ж.;

2. только мн. пожи́тки, скарб;

3. перен. пи́ща ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазапіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Заперці, зачыніць усё, многае. Паліцэйскія пазапіралі дзверы ў склады, дзе застаўся мізэрны скарб. Мікуліч.

2. Зачыніць усіх, многіх на замок, засаўку і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

buried

[ˈberɪd]

adj.

пахава́ны; апу́шчаны пад ваду́, закапа́ны ў зямлю́

buried treasure — закапа́ны або́ зато́плены скарб

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

exchequer

[ɪksˈtʃekər]

n.

1) дзяржа́ўны скарб або́ фіна́нсы, фо́нды, фіск -у m.

2) Brit. міністэ́рства ска́рбу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пажы́ткі, ‑аў; адз. пажытак, ‑тку, м.

Дробны скарб, хатнія рэчы. Нескладаныя дзедавы пажыткі ўжо ляжалі на нарах. Колас. Язэп забіў у хаце вокны, скінуў пажытак на воз і пераехаў у мястэчка. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несамахо́ць, прысл.

Разм. Мімаволі, незнарок. Варанецкі стаяў і аглядаў небагаты скарб [хаты].. — Не багата, не багата... — несамахоць сарвалася ў Варанецкага. Дуброўскі. Боганчык быў страпянуўся і несамахоць прыціснуўся да калёс, стаўшы побач з Настай. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)