declarative [dɪˈklærətɪv] adj.

1. дэклараты́ўны

2. ling. a declarative sentence апавяда́льны сказ

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

involved [ɪnˈvɒlvd] adj. склада́ны, заблы́таны;

an involved sentence/plot заблы́таны сказ/сюжэ́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

складаназале́жны грам.:

складаназале́жны сказ Sátzgefüge n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

складаназлу́чаны грам.:

складаназлу́чаны сказ Sátzverbindung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

далуча́льны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для далучэння.

Д. провад.

2. У граматыцы: які з’яўляецца дапаўненнем, дадаткам да чаго-н. або які служыць для далучэння ці заснаваны на спосабе далучэння.

Далучальныя адносіны.

Д. злучнік.

Д. сказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адначле́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які складаецца з аднаго члена. Адначленны сказ.

2. Які азначае сабой адначлен. Адначленная формула.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

translatable [trænzˈleɪtəbl] adj. пераклада́льны;

The sentence is not translatable. Гэты сказ нельга перакласці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

main clause

гало́ўны сказ (у склада́назале́жным ска́зе)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

намінаты́ўны, ‑ая, ‑ае.

У граматыцы — які служыць для называння, абазначэння (прадметаў, з’яў, якасцей, дзеянняў). Намінатыўная функцыя слова. Намінатыўны сказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сказо́к ‘невялікая трэшчына’ (мядз., Нар. словатв.), ‘невялікая трэшчына, невялікі асколак’ (Сл. рэг. лекс.). Дэрыват ад сказа, сказ або ад сказіць < казіць з суф. ‑ок.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)