lay claim to

заяві́ць сваё пра́ва на што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

дваццаціго́ддзе, -я, н.

1. Тэрмін у дваццаць гадоў.

З той пары мінула цэлае д.

2. Гадавіна падзеі, што адбылася дваццаць гадоў назад.

Адзначыць д. працоўнай дзейнасці.

Адзначыць сваё д.

|| прым. дваццацігадо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дармае́дства, ‑а, н.

Разм. Пражыванне на чужыя сродкі; гультайства. [Пракоп] востра адчуў сваю адзіноту, сваю адарванасць ад людзей, сваё бадзянне ў дарогах, сваё дармаедства. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

repeat​2 [rɪˈpi:t] v. паўтара́ць; паўтара́цца;

Can you repeat your question, please? Паўтарыце, калі ласка, сваё пытанне.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спля́міць beflécken vt; besúdeln vt (запэцкаць);

спля́міць сваё імя́ séinen Námen beflécken [besúdeln]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

капітулява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; зак. і незак.

1. Здацца (здавацца), згадзіўшыся на капітуляцыю, адмовіўшыся ад барацьбы.

Безагаворачна к.

2. перан. Адступіць (адступаць) перад цяжкасцямі, перашкодамі; прызнаць (прызнаваць) сваё бяссілле, слабасць.

К. перад цяжкасцямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перагну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ніся; зак.

Сагнуцца пад вуглом, дугой; сагнуць сваё тулава, нахіліўшыся на што-н., звесіцца.

П. цераз падаконнік.

|| незак. перагіба́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і перагіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рудыме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Недаразвіты, астаткавы орган арганізма, які страціў сваё першапачатковае значэнне ў працэсе эвалюцыйнага развіцця.

2. перан. Астатак, рэшткі якой-н. з’явы (кніжн.).

|| прым. рудымента́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

спо́ведзь, -і, ж.

1. Пакаянне ў грахах перад святаром і дараванне ім грахоў.

2. перан. Шчыры расказ пра сваё жыццё; прызнанне ў чым-н.

С. героя рамана.

|| прым. спо́ведны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

іпахо́ндрыя

(гр. hypochondriа)

стан душэўнай прыгнечанасці, які характарызуецца непамерным страхам за сваё здароўе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)