самодовле́ющий прил. самадастатко́вы; (имеющий ценность сам по себе) самаго́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даўжні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Той, хто ўзяў у доўг, пазычыў у каго-н.

Жыве нядрэнна сам і мае многіх даўжнікоў.

|| ж. даўжні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́яцца несов.

1. раска́иваться, ка́яться;

2. (сознаваться в своей вине) ка́яться, вини́ться;

◊ бог ствары́ў, дый сам ка́ецца — посл. бог со́здал да и сам раска́ивается (да и сам не рад)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tête-á-tête [ˌteɪtɑ:ˈteɪt]n. франц. тэт-а-тэ́т, спатка́нне, сустрэ́ча або́ размо́ва сам-на́сам;

have a tête-á-tête with smb. паразмаўля́ць сам-на́сам з кім-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

самаго́дны книжн. (имеющий ценность сам по себе) самодовле́ющий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

yourself

[jʊrˈself]

pron., pl. -selves

1) ты сам, вы са́мі, pl.

You yourself know the story is not true — Ты сам ве́даеш, што гэ́та няпра́ўда

2) зваро́тная фо́рма ад you

You will hurt yourself — Ты пакале́чысься

3) сам сябе́, сам сабе́

Don’t lie to yourself — Не падма́нвай сам сябе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stíllvergnügt

a задаво́лены (сам сабой)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

osobność

osobnoś|ć

ж. адасобленае месца;

na ~ci — а) убаку; асобна;

сам на сам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абавя́зак, -зку, мн. -зкі, -зкаў, м.

Пэўнае кола дзеянняў, якія павінны абавязкова выконвацца тым, каму яны даручаны, або хто сам узяўся за іх выкананне.

Усеагульны воінскі а.

Ускласці на сябе абавязкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шалфе́й, -ю, м.

Травяністая расліна сямейства губакветных з пахучымі кветкамі, адзін з відаў якой выкарыстоўваецца ў медыцыне для лекавых настояў, а таксама сам настой.

Паласкаць горла шалфеем.

|| прым. шалфе́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)