сом, -а, мн. самы́, само́ў, м.

Вялікая прэснаводная рыба сямейства сомавых з вусамі і целам без лускі.

|| прым. со́мавы, -ая, -ае і со́маў, -мава.

Сомавая юшка.

Сомаў вус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

backmost

[ˈbækmoʊst]

adj.

са́мы за́дні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мельча́йший найдрабне́йшы, са́мы дро́бны;

◊

до мельча́йших подро́бностей да са́мых дро́бязей.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

широча́йший найшырэ́йшы, са́мы шыро́кі; (очень широкий) разг. шырачэ́зны, ве́льмі шыро́кі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

першачарго́вы vórdringlich; állerwichtigst (самы важны);

першачарго́вая зада́ча vórdringlichste [nächstliegende] Áufgabe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

nieostatni

не самы кепскі; неблагі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

takiż

такі ж; такі самы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tenże

гэты самы; гэты ж

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

najnowszy

найнавейшы; самы новы; найноўшы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

палеазо́й, -зо́ю, м. (спец.).

Самы старажытны этап фанеразойскай гісторыі Зямлі.

|| прым. палеазо́йскі, -ая, -ае.

○

Палеазойская эра — эра геалагічнай гісторыі Зямлі, якая суадносіцца з існаваннем старажытнейшай групы адкладаў горных парод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)