актыва́тар, ‑у, м.

Спец. Рэчыва, якое паскарае, актывізуе цячэнне хімічнай рэакцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмы́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

Спец. Ператварыць тлушч у мыла шляхам хімічнай рэакцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ката́ліз, ‑у, м.

Узбуджэнне хімічнай рэакцыі або змяненне яе скорасці пад уздзеяннем каталізатараў.

[Ад грэч. katálysis — разбурэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазагарэ́цца, ‑рыцца; зак.

Загарэцца ў выніку ўзмоцненага акіслення або якой‑н. іншай хімічнай рэакцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абарача́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Здольны вяртацца ў свой першапачатковы, зыходны стан. Абарачальныя працэсы. Абарачальныя рэакцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каталіза́тар, ‑а, м.

Рэчыва, якое паскарае або запавольвае ход хімічнай рэакцыі, але само застаецца нязменным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэакцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які дзейнічае ў інтарэсах рэакцыі ​2, варожы прагрэсу. Рэакцыйная ідэалогія. Рэакцыйная прапаганда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмахі́мія, ‑і, ж.

Спец. Раздзел фізічнай хіміі, які вывучае цеплавыя рэакцыі і сумежныя хімічныя працэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотахі́мія, ‑і, ж.

Раздзел хіміі, які вывучае рэакцыі і змяненні рэчываў пад уздзеяннем светлавой энергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іне́ртны, -ая, -ае.

1. Які мае інерцыю (у 1 знач.; спец.).

2. Бяздзейны, безыніцыятыўны, пасіўны.

І. чалавек.

○

Інертныя газы — газы, якія не ўступаюць у хімічныя рэакцыі.

|| наз. іне́ртнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)