Kongo
н. Конга (рака, дзяржава)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
згразі́ць, згражу, згрозіш, згрозіць; зак.
Прыстрашыць, прыгразіць. Згразіў на бяду — пусціў рака ў ваду. Прыказка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бульката́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ко́ча; незак.
1. Бурліць, бурна кіпець (пра вадкасць).
Булькоча горная рака.
2. безас. Утвараць глухія перарывістыя гукі пры захворванні горла, грудзей.
У горле булькоча.
|| наз. бульката́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
рэ́чачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Памянш.-ласк. да рака; маленькая рака. Росіца — рэчачка маленькая, як конаўка. Навуменка. Там невялічкае балотца ёсць, і рэчачка адтуль зачынаецца, малюсенечкая, і злучаецца з другой рэчкай, што ў нас Целяшовым Дубам завецца. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бядне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.
1. Траціць сваё багацце, станавіцца бедняком (у 1 знач.).
2. Траціць што-н., спусташацца, мізарнець.
Рака бяднее на рыбу.
Фантазія бяднее (перан.).
|| зак. абядне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е і збядне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Рэ́чышча ’паглыбленне на паверхні зямлі, па якім цячэ рака’ (ТСБМ, Байк. і Некр.), рэ́чыца ’старое рэчышча’ (ЛА, 2), рачы́шча ’тс’ (чэрв., Сл. ПЗБ), ро́чышча ’месца, дзе цякла рака’ (Яшк.). Укр. річище, польск. rzeczysko, в.-луж. rěčišćo, rěčnišćo, чэш. řečiště, славацк. riečište ’рэчышча’, балг. рѐчище ’тс’. Прасл. *rečišče. Ад рака (гл.), як багнішча < багна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ра́кавы 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рака 1. Ракавая клюшня. □ Прызнацца, і Міколка з бацькам .. да вялікай радасці дзеда баяўся лазіць і па ракавых пячорах. Лынькоў. // Прыгатаваны з ракаў. Ракавы суп.
ра́кавы 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рака 2. Ракавая пухліна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
Невялікая рака.
|| ласк. рэ́чачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. і (у народнай славеснасці) рэ́чанька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.
|| прым. рачны́, -а́я, -о́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вятры́ла, ‑а, н.
Уст. паэт. Тое, што і ветразь. У лазе зялёная рака Палошча белае вятрыла... Хадыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вадазбо́р, ‑у, м.
1. Збіранне, накапленне вады.
2. Плошча, з якой рака збірае ваду; басейн. Вадазбор ракі Прыпяці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)