slam2 [slæm] v.

1. зачыня́ць; зачыня́цца з трэ́скам

2. кіда́ць з гру́катам, шпурля́ць;

slam the door in smb.’s face зачыні́ць дзве́ры пе́рад са́мым но́сам

3. infml рэ́зка крытыкава́ць; разно́сіць каго́-н./што-н.;

The play was slammed by the reviewers. Крытыкі зрабілі п’есе разнос.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nederdonnern

1.

vi (s) па́даць з гру́катам уні́з

2.

vt разм. разно́сіць каго́-н., сы́паць перуна́мі на каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Glcke

f -, -n звон, звано́к

etw. an die grβe ~ hängen — разно́сіць што-н. (напр., чутку), выдава́ць што-н. (напр., сакрэт)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zitung

f -, -en газе́та

ine ~ abonneren [bestllen] — падпіса́цца на газе́ту

was bringt die ~? — што пі́шуць у газе́тах?

~en ustragen*разно́сіць газе́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

roznosić

roznosi|ć

незак.

1. разносіць; рассейваць; распаўсюджваць;

2. разм. ахопліваць; апаноўваць; раздзімаць; распіраць;

~ła ją duma — яе распіраў гонар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Post

f -, -en (pl рэдка) по́шта, карэспандэ́нцыя

per ~, mit der ~ — по́штай

die ~ ustragen*разно́сіць по́шту

ine gte ~ — разм., уст. до́брая ве́стка [наві́на]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

раздува́ть несов.

1. (разжигать) раздзіма́ць; (ртом) раздзьму́хваць;

2. (наполнять воздухом) раздзіма́ць, надзіма́ць;

3. (об опухоли) безл. напуха́ць, разносі́ць; (о животе) успу́шваць;

4. перен. (преувеличивать) раздува́ць;

5. (развевать) развява́ць; (разгонять) разганя́ць;

ве́тер раздува́л знамёна ве́цер развява́ў сцягі́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здо́льнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць, асаблівасць каго‑н., што праяўляецца ў якой‑н. дзейснасці, учынках і пад.; уменне рабіць што‑н., весці сябе якім‑н. чынам і пад. Здольнасць рухацца. Разумовыя здольнасці. □ Да гэтага ж часу ніхто не ведаў аб ваяцкіх здольнасцях дзеда Талаша. Колас. За гэткія свае здольнасці збіраць і разносіць навіны .. [Тодара] ў вёсцы празвалі Поштай. Крапіва. // Стан, якасць каго‑, чаго‑н., неабходныя для здзяйснення чаго‑н. або выкарыстання якім‑н. чынам. Прапускная здольнасць дарог. Пакупная здольнасць насельніцтва.

2. звычайна мн. (здо́льнасці, ‑ей). Прыродныя схільнасці да занятку чым‑н.; дар, талент. Музычныя здольнасці. Здольнасці да матэматыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mail

I [meɪl]

1.

n.

1) по́шта

2) карэспандэ́нцыя f.

3) пашто́вы тра́нспарт

2.

v.t.

пасыла́ць по́штаю, укіда́ць у пашто́вую скры́нку

3.

adj.

1) пашто́вы

2) наня́ты разно́сіць по́шту

II [meɪl]

n.

1) кальчу́га f.

2) браня́ f., па́нцыр -у m.

3) па́нцыр чарапа́хі, ра́ка, ахо́ўная луска́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вздува́ть несов.

1. (поднимать дуновением) узніма́ць;

2. безл. (вспухать) успуха́ць, напуха́ць; разно́сіць; (распухать) распуха́ць; (о животе) успу́шваць; (о льде) узніма́ць; см. вздутьI 2;

3. (разжигать) разг. раздзьму́хваць; (зажигать) запа́льваць;

4. перен. (цены), разг. узніма́ць, наганя́ць; см. взви́нчивать 1;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)