bowman

I [ˈboʊmən]

n., pl. -men

лу́чнік -а m., страло́к з лу́ку

II [ˈboʊmən]

n., pl. -men

пярэ́дні вясьля́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прыпо́л, ‑у, м.

Ніжні пярэдні край сукенкі, кашулі і пад. Воля падхапіла ручкамі шырокую сінюю спаднічку, і бацька пачаў сыпаць ёй у прыпол цукеркі. Арабей. Павольна хадзілі, падаткнуўшы прыполы шырокіх спадніц, кабеты — палолі траву, выбіралі агуркі. Сачанка. Праз акно было відаць, як гаспадар з прыполу кашулі сыпаў зерне. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

advanced

[ədˈvænst]

adj.

1) пярэ́дні

an advanced patrol — пярэ́дні патру́ль

2) перадавы́

advanced political ideas — перадавы́я паліты́чныя ідэ́і

3) найнаве́йшы

an aircraft of an advanced design — самалёт найнаве́йшае мадэ́лі

4) далёка пасу́нуты о́сьлед, хваро́ба)

advanced age — глыбо́кі век

5) павы́шаны, пабо́льшаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fore1 [fɔ:] n. : to the fore на пе́ршы/пярэ́дні план;

Recently the problem has come to the fore again. Апошнім часам гэта праблема зноў выйшла на першы план.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

przedni

1. пярэдні;

~a szyba — ветравое шкло;

2. вайск. перадавы, галаўны;

3. найвышэйшы (гатунак)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пры́вен, пры́вян, пры́вянь, пры́ўня ’частка жылога будынка, якая знаходзіцца перад жылымі памяшканнямі і праз якую ўваходзяць у іх; сені’ (Інстр. 1, Сцяшк., Сл. ПЗБ, Сл. Брэс., ЛА, 4). Запазычана з літ. дыял. (паўн.-зах.) pryvenė̃пярэдні пакой, прыхожая’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 38). Параўн. пры́мен.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Entree

[ã'tre:]

n -s, -s

1) увахо́д

2) пярэ́дні пако́й, вестыбю́ль

3) увахо́дная пла́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lobby

[ˈlɑ:bi]

1.

n., pl. -bies

1) пярэ́дні пако́й, вэстыбю́ль -я m.

2) ло́бі n., indecl.

2.

v.t.

лабіява́ць, лабі́раваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

галс

(гал. hals)

1) напрамак руху паруснага судна адносна ветру;

2) снасць паруснага судна, якая ўтрымлівае ніжні пярэдні вугал паруса;

3) адрэзак шляху судна ад павароту да павароту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Пеляна́, пелена́, піліна́ ’падол, пярэдні ніжні край кашулі’ (Федар. 1; Янк. 1; Маш.; Дзмітр.; навагр., Шн.; Сцяшк. Сл.), пе́ляна ’тс’ (ст.-дар., Нар. сл.), пе́ляна, пе́лянь, пе́лена́, пе́ліна, піляна́, пяляна́ ’прыпол’ (Мог. Маг.), ’падол у сарочцы, сукенцы’ (Сл. ПЗБ; мазыр., Мат. Гом.), ’палатно, якім кума пакрывала дзіця пры абрадзе’ (карм., Мат. Гом.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)