upłynniać

незак.

1. рэалізаваць; пускаць y абарот;

2. распускаць, плавіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kéimen

vi

1) пуска́ць па́расткі

2) перан. узніка́ць, нараджа́цца, развіва́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wykolejać

незак.

1. пускаць пад адхон (цягнік);

2. збіваць са шляху

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

derail [dɪˈreɪl] v.

1. cпуска́ць з рэ́ек; пуска́ць пад адхо́н;

The train was derailed. Цягнік сышоў з рэек.

2. псава́ць (планы, працэс і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пуска́цца несов.

1. в разн. знач. пуска́ться; (о быстром беге — ещё) припуска́ться; см. пусці́цца;

2. страд. пуска́ться; открыва́ться; выделя́ться; оставля́ться; см. пуска́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Напопускі ’наўздагон’ (карэл., Сцяшк. Сл.). З на-, по- і пускаць, параўн. прыпусціць ’кінуцца бегчы’, рус. взапуски ’навыперадкі’ і інш., першапачаткова, відаць, ад папусціць ’уступіць, паддацца, даць сябе апярэдзіць’, словаўтварэнне як у наперагонкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

упя́цца, упну́ся, упне́шся, упне́цца; упнёмся, упняце́ся, упну́цца; упя́ўся, упя́лася; упні́ся; зак.

1. чым у што. Уперціся ў што-н. для апоры, адштурхоўвання, супраціўлення або моцна ўчапіцца за што-н.

У. ў дзверы і не пускаць каго-н. У. рукамі ў баранку аўтамашыны.

2. Напружыць свае сілы, напяцца.

Конь упяўся і крануў воз з месца.

3. перан. Уперціся, не захацець згадзіцца з чым-н. (разм.).

Упяўся і не пусціў мяне ў паездку.

|| незак. упіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

root​1 [ru:t] n.

1. ко́рань (расліны);

take roots пуска́ць карані́;

root vegetables караняпло́ды

2. прычы́на, крыні́ца;

the root of the problem крыні́ца прабле́мы

3. ко́рань (зуба, языка, воласа);

the root of a tooth ко́рань зу́ба

4. pl. roots карані́, су́вязі; прывы́чнае акружэ́нне

5. ling., math. ко́рань

♦

put down roots пуска́ць карані́;

root and branch грунто́ўна, карэ́нным чы́нам; радыка́льна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Перапу́шчаны ’ператоплены’ (Скарбы), перапусці́ць ’ператапіць (пра тлушч)’ (карэл., Шатал.). Да пушча́ць ’дазваляць вольна цячы’: пушчаць кроў (Нас.), магчыма, польск. przepuścić ’ператапіць’, першапачаткова — ’пускаць праз што-небудзь (цераз вароты, праз вузкую адтуліну, рэшата і пад.)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

tumanić

незак. падманваць, ашукваць; пускаць пыл у вочы; марочыць (тлуміць; дурыць) галаву

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)