аднакра́тны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца за адзін прыём, не паўтараючыся (пра нейкае дзеянне або з’яву); аднаразовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rekrutacja

rekrutacj|a

ж.

1. вярбоўка;

2. набор; прыём;

ogłosić ~ę — абвясціць прыём (набор);

~a na studia dzienne — прыём на дзённую форму навучання

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

приёмка ж. прыёмка, -кі ж., прыём, -му м.; прыма́нне, -ння ср., прыня́цце, -цця ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

казуі́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж. (кніжн.).

1. Падвядзенне прыватных выпадкаў пад агульную догму як прыём сярэдневяковай схаластыкі і багаслоўя.

2. перан. Уменне адстойваць заблытаныя або фальшывыя палажэнні.

|| прым. казуісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ампліфіка́цыя, ‑і, ж.

Спец. Стылістычны прыём, накапленне аднародных элементаў мовы (сінонімаў, параўнанняў і інш.) для ўзмацнення выразнасці.

[Лац, amplificatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвы́сь, прысл.

Прыём салюта шабляй або шашкай, калі іх падымаюць вастрыём уверх, трымаючы эфес па ўзроўні падбародка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кідо́к ’хуткае, імклівае перамяшчэнне з аднаго месца ў другое без перапынкаў, за адзін прыём’ (ТСБМ). Гл. кі́даць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

acceptance [əkˈseptəns] n.

1. прыня́цце, прыма́нне, прыём

2. адабрэ́нне, ухвале́нне;

gain/find acceptance атрыма́ць прызна́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

свая́цкі, -ая, -ае.

1. Заснаваны на сваяцтве, які мае адносіны да сваяцтва.

Сваяцкія адносіны.

2. Блізкі па агульнасці паходжання.

3. Уласцівы сваякам, блізкім людзям; сардэчны, цёплы.

С. прыём гасцей.

|| наз. свая́цкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Audinz

f -, -en аудые́нцыя, прыём

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)