Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
падгадава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго-што.
Даць нямнога падрасці, вырасці каму‑, чаму‑н. Падгадаваць дзяцей. Падгадаваць дрэвы ў садзе. □ Маша была прыгожая тою красою ўдачлівай маці, якая добра зрабіла сваю справу — падгадавала двое дзяцей, а сама засталася ўсё яшчэ маладой і цікавай.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гугня́вы, ‑ая, ‑ае.
Які гаворыць або спявае ў нос. Прыгожая маладая дзяўчына не хацела ісці замуж за нелюбімага, ды можа яшчэ якога-небудзь гугнявага .. старога.Краўчанка.// Які мае непрыемнае насавое адценне (пра голас, гаворку). Натоўп людзей не слухаў гугнявага чытання, якое зрывалася на крык.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эдэ́м, ‑у, м.
1. Паводле біблейскага падання — краіна, дзе жылі Адам і Ева да іх грэхападзення; рай.
2.перан.Прыгожая мясцовасць; месца, дзе можна бесклапотна і шчасліва жыць. Сын кулака Юхім Кашлаты доўгія гады марыў аб шчаслівым жыцці, аб жыцці ў раі — эдэме.Кудраўцаў.
[Стараж.-яўр.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
almighty
[ɔlˈmaɪti]1.
adj.
1) усемагу́тны
God Almighty! — Усемагу́тны Бо́жа!
2) усяўла́дны
2.
adv.
незвыча́йна
an almighty fine girl — незвыча́йна прыго́жая дзяўчы́на
•
- the Almighty
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
кпіць, кплю, кпіш, кпіць; незак., зкаго-чаго і без дап.
Строіць кпіны, насміхацца. Першыя дні толькі і гутаркі было, што пра Валянціну. Адны гаварылі, што яна прыветлівая, такая стройная, прыгожая, чарнявая, другія злосна кпілі, што худая і Шаманскі прывёз яе, каб адкарміць на калгасным хлебе.Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
red2[red]adj.infml
1. чырво́ны;
a beautiful red roseпрыго́жая чырво́ная ру́жа;
We painted the door bright red. Мы пафарбавалі дзверы ў ярка-чырвоны колер.
2. ры́жы, руды́;
red hair ры́жыя валасы́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
прыгажу́ня, ‑і, ж.
1.Прыгожая жанчына. Сама Таня, стройная прыгажуня, сядзела за сваім сталом, бразгаючы лічыльнікамі і зрэдку прыслухоўваючыся да размоў.Лупсякоў.Насця Рагіна карысталася славай прыгажуні на ўвесь сельсавет.Шамякін.//Разм. У звароце да жанчыны або дзяўчыны. Сядзіць у малым пакойчыку дзяўчына з русымі косамі. Загледзеўся Іван на яе. — Хто ты будзеш, прыгажуня? — пытаецца.Якімовіч.
2. Аб кім‑, чым‑н. прыгожым. Пад паплаўком, у тым таямнічым падводным царстве, куды патанула прынада, прачнулася ўжо далікатная прыгажуня плотка.Брыль.Я спяваў аб роднай пушчы, Аб ялінах-прыгажунях, А згадаў ён пальмаў засень, Сцежкі тыгравыя ў джунглях.Гілевіч.
•••
Пісаная прыгажуня — вельмі прыгожая, такая, як на малюнку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
shirt[ʃɜ:t]n. мужчы́нская кашу́ля;
a dress shirtпрыго́жая кашу́ля (звыч. пад смокінг);
a shirt front мані́шка
♦
keep your shirt on!infml не злу́йся!;
the shirt off smb.’s back кашу́ля з чужо́га пляча́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
укла́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.
1.Дзеяннепаводледзеясл. укладваць — укласці 1 (у 3, 4 знач.).
2.Рмн.‑дак. Што‑н. складзенае або ўложанае ў пэўным парадку. Прыгожая ўкладка валасоў.
3.Рмн.‑дак. Тое, што і укладыш (у 1 знач.). [Артыкулы] цудоўна праілюстраваны сапраўды мастацкімі ўкладкамі.Юрэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)