Verbum

нафтаперапрацо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Сукупнасць тэхналагічных прыёмаў, якія ўжываюцца для атрымання таварных прадуктаў з нафты.

кансерва́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Хімічнае рэчыва, якое забяспечвае працяглае захоўванне (кансервацыю) харчовых прадуктаў і некаторых матэрыялаў.

маразі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да замарожвання, служыць для замарожвання (харчовых прадуктаў). Маразільны цэх. Маразільная камера.

ільнопраду́кцыя і льнопраду́кцыя, ‑і, ж.

Сукупнасць прадуктаў, атрыманых пры вырошчванні і апрацоўцы лёну (ільнотраста, ільновалакно і інш.).

сма́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да смаку (у 1 знач.). Смакавыя нервы. Смакавыя якасці прадуктаў харчавання.

біту́мы, ‑аў; адз. бітум, ‑у, м.

Агульная назва цвёрдых, вадкіх і газападобных смалістых рэчываў ці прадуктаў іх перапрацоўкі.

[Ад лац. bitumen — горная смала.]

лядо́ўня, ‑і, ж.

Пограб з лёдам або снегам для захоўвання прадуктаў. Рыбу з кошыкамі паставілі ў лядоўню. Дубоўка.

скорамаразі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм. Апарат, які служыць для хуткага замарожвання харчовых прадуктаў.

тузлу́к, ‑у, м.

Спец. Раствор кухоннай солі для засолу рыбы, ікры і іншых прадуктаў, а таксама скураной сыравіны.

[Цюрк.]

мало́чніца, ‑ы, ж.

1. Разм. Прадаўшчыца малака і малочных прадуктаў.

2. Захворванне слізістай абалонкі рота (пераважна ў грудных дзяцей).