1.да чаго. Дасягнуць якога-н. узросту; пражыць да якога-н. тэрміну.
Не дажыў ён да светлых дзён перамогі.
2.што. Прабыць дзе-н. астатак часу, тэрміну.
Д. тыдзень у санаторыі.
3.што. Выдаткаваць на пражыццё (разм.).
Д. астатнія грошы.
|| незак.дажыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ВІКТО́РЫЯ,
у старажытна-рым. міфалогіі багіня перамогі. Асн. яе сімвалы — пераможны вянок і крылы. У Рыме Вікторыі былі прысвечаны храм на ўзгорку Палацін і алтар у курыі сената, узведзеныя ў часы праўлення Аўгуста. У надпісах і на манетах эпохі імперыі Вікторыя — увасабленне перамогі імператара ў вайне. У стараж.-грэч. міфалогіі ёй адпавядае Ніка.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Síegesbotschaft
f -, -en
1) паведамле́нне аб атры́манай перамо́зе
2) пасла́нне [зваро́т] з наго́ды перамо́гі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
перамо́жны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да перамогі. Пераможны гімн. Пераможны салют. Пераможны поступ.// Які закончыўся перамогай, нясе перамогу. Пераможны фінал. □ Ідзіце ў пераможны бой За справядлівы мір, за волю!Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сцягм. Bánner n -s, -, Fáhne f -, -n;
сцяг перамо́гі Síegesfahne f;
высо́ка трыма́ць сцяг (чаго-н.) das Bánner (G) hoch hálten*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ценявы́, -а́я, -о́е.
1.гл. цень.
2. Які знаходзіцца ў цяні, слаба асветлены.
Ц. бок вуліцы.
3.перан. Адмоўны, непажаданы.
Ц. бок справы.
○Ценявая эканоміка — эканамічная нелегальная дзейнасць, якая скрываецца ад грамадства і дзяржавы, не падпарадкоўваецца дзяржаўнаму кантролю і ўліку.
Ценявы кабінет — група ўплывовых палітыкаў, якія маюць сваю праграму дзейнасці і прэтэндуюць у выпадку перамогі на стварэнне новага ўрада.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
трыумфа́тар
(лац. triumphator)
1) палкаводзец-пераможца, якога ўрачыста сустракалі ў Стараж. Рыме;
2) перан. той, хто дасягнуў бліскучага поспеху, выдатнай перамогі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
насур’ёз, прысл.
Разм. Сур’ёзна, не жартам. Дарафей Песенька няўцямліва зірнуў на аднаго са старэйшых калгаснікаў «Перамогі», не ведаючы яшчэ добра — жартуе ён ці гаворыць насур’ёз.Паслядовіч.// Грунтоўна, па-дзелавому. [Галілей:] — Людзі ўсё робяць насур’ёз.Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)