кнігаабме́н, ‑у, м.

Узаемная перадача твораў друку з адной бібліятэкі ў другую на пастаяннае карыстанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыётэлефані́я, ‑і, ж.

Перадача і прыём па радыётэлефоне мовы, музыкі і пад. (без тэлеграфнага кода).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлекама́ндаванне, ‑я, н.

Спец. Перадача каманды на адлегласць сродкамі гукавой, светлавой і электрычнай кадзіраванай сігналізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

broadcast​1 [ˈbrɔ:dkɑ:st] n. перада́ча (па радыё, тэлебачанні); радыёвяшча́нне; трансля́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

contagion [kənˈteɪdʒn] n.

1. перада́ча, распаўсю́джанне інфе́кцыі

2. fml інфе́кцыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

handover [ˈhændəʊvə] n. перада́ча (паўнамоцтваў, спраў, уласнасці і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sportscast [ˈspɔ:tskɑ:st] n. AmE спарты́ўная перада́ча, рэпарта́ж пра спарты́ўныя спабо́рніцтвы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сувязь,

перадача і прыём інфармацыі.

т. 15, с. 244

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тэлевізі́йны, -ая, -ае.

1. Які перадаецца ці прымаецца з дапамогай тэлебачання (у 1 знач.).

Т. фільм.

Тэлевізійная перадача.

2. Прызначаны для перадачы або прыёму відарысаў з дапамогай сродкаў тэлебачання.

Тэлевізійная антэна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

муніцыпаліза́цыя, ‑і, ж.

Прымусовая перадача зямлі, маёмасці прыватных асоб у распараджэнне органаў гарадскога або сельскага самакіравання.

[Фр. municipalisation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)