палані́ на , ‑ы, ж.
Горная паша з лугавой расліннасцю ў верхнім поясе Карпат і некаторых горных хрыбтоў Балканскага паўвострава. Каб была пры мне дружына Юнакоў-хлапцоў удалых, Ускалыхнуў бы я Карпаты, Бор дрымотны, паланіны. Бажко .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няке́ пскі , ‑ая, ‑ае.
Даволі добры, нядрэнны. Добры хутар! Месца вясёлае, усе выгоды пад рукою. Тут табе і зямля, і паша , і дровы. І зямля някепская... Колас . Дзяўчынка ведала, што бацька яе някепскі камбайнер. Даніленка .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ * Пастаўня́ , пастовня ’сенажаць’ (Нікан ). Да паства ’паша ’, пасвіць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Trift
f -, -en
1) па́ ша , вы́ ган
2) марск. дрэйф
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Па́ ства ’пасьба’ (ТСБМ , Грыг. ; Нік. Очерки ; рас. , докш. , Сл. ПЗБ ), ’выпас кароў’, ’плата пастуху’ (Мат. Гом. ), ’паша ’ (в.-дзв. , Шатал. ). Укр. па́ ства ’пасьба’, рус. пск. , цвяр. , паства́ ’пара года, калі можна пасвіць скаціну’, ст.-рус. паства ’чарада’, ’паша ’, польск. , ст.-польск. pastwa ’паша , корм’, ’пасьба’, н.- , в.-луж. pastwa ’выган, луг’, чэш. pastva ’пасьба скаціны’, славац. pastva ’тс’, ’паша ’, славен. pȃstva ’выган’, серб.-харв. устар. паства , макед. паства , балг. паство . Прасл. pastva , утворанае ад дзеяслова pasti > па́ сці (гл.) пры дапамозе суфікса ‑tva (Брукнер , 398), як modlitva . Сюды ж па́ ства ’парафіяне, веруючыя якой-н. царквы’ (ТСБМ ), якое праз ц.-слав. са ст.-слав. паства
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Rain
m -, -e
1) мяжа́
2) узле́ ссе, узле́ сак
3) па́ ша
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Wé ide
I
f -, -n па́ ша
II
f -, -n бат. вярба́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ Па́ сьбіска ’паша ’ (шальч. , Сл. ПЗБ ) — калька з бел. пась‑ бішча (там жа) на ўзор польск. pastwisko ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Па́ ста 1 паша для жывёлы’ (Др.-Падб. ; астрав. , Сцяшк. ; раг., Мат. Гом. ; смарг. , Шатал. ), ’пасьба’ (ТСБМ , Сл. ПЗБ ), ’чарга пасціць жывёлу’ (Сл. ПЗБ ). Скарочанае паства (гл.), магчыма, пад уплывам па́ ша
Паста 2 ТСБМ ). Праз польск. ці рус. мовы з італ. pasta ’цеста’ (Брукнер , 398; Праабражэнскі , 2, 22; Фасмер , 3, 213).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ву́ рэч ’сенакос або паша ’, вы́ рэч ’тс’ (КСТ ). Відаць, з *урэчча ’месца ля ракі’, якое захавалася ў тапоніме Урэчча.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)