лакры́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лакрыцы, лакрычніку. Лакрычны корань. // Прыгатаваны з лакрыцы, з лакрычніку. Лакрычны парашок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Мыдлік, мэдлік ’мыльны парашок’ (драг., пруж., Сл. Брэс.). З польск. mydlik ’мыльнік, Saponaria L.’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Про́шкі ’парашкі’ (шальч., Сл. ПЗБ), ст.-бел. прошекъ ’парашок’. З польск. proszek, proszki ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

sproszkować

зак. сцерці на парашок; здрабніць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sproszkowanie

н. ператварэнне ў парашок; распыленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dentifrice

[ˈdentəfrɪs]

n.

зубна́я па́ста, зубны́ парашо́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

магне́зія, ‑і, ж.

Лёгкі парашок белага колеру, які з’яўляецца вокісам або соллю магнію (выкарыстоўваецца ў медыцыне). Белая магнезія. Паленая магнезія.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лакры́ца, ‑ы, ж.

Шматгадовая расліна сямейства бабовых, карэнні якой выкарыстоўваюцца ў прамысловасць і медыцыне. // Корань гэтай расліны; парашок, прэпарат з яго.

[Ням. Lakritze ад лац. liquiritia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пульверызава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Ператварыцца (ператварацца) у вадзяны пыл або парашок; распыліцца (распыляцца).

2. толькі незак. Зал. да пульверызаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

crocus [ˈkrəʊkəs] n.

1. bot. кро́кус, шафра́н (кветка)

2. ара́нжавы або́ шафра́навы ко́лер

3. tech. кро́кус (паліравальны парашок)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)