memory [ˈmeməri] n.

1. па́мяць;

have a good/bad memory (for) мець до́брую/дрэ́нную па́мяць (на);

have a short/long memory ху́тка забыва́ць/до́ўга по́мніць;

lose one’s memory тра́ціць па́мяць;

do smth. from memory рабі́ць што-н. па па́мяці;

within/in living memory нако́лькі па́мятаюць (жывы́я) лю́дзі;

within smb.’s memory пры чыёй-н. па́мяці, на па́мяці каго́-н.

2. звыч. pl. memories (of) успамі́ны;

memories of the war успамі́ны пра вайну́

3.comput. па́мяць

♦

in memory of smb./to the memory of smb. у па́мяць (каго-н.);

if (my) memory serves me well/correctly калі́ па́мяць мяне́ не падво́дзіць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тренирова́ть несов. трэнірава́ць;

тренирова́ть гимна́стов трэнірава́ць гімна́стаў;

тренирова́ть па́мять трэнірава́ць па́мяць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

мато́рны I тех. мото́рный

мато́рны II физиол. мото́рный;

○ ~ная па́мяць — мото́рная па́мять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Ándenken

n -s, -

1) (an A) па́мяць, успамі́н (аб кім-н., аб чым-н.)

zum ~ — на [у] па́мяць

2) падару́нак на па́мяць [на па́мятку], сувені́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

retentive [rɪˈtentɪv] adj. учэ́пісты (перан.), які́ добра запаміна́е;

a retentive memory учэ́пістая па́мяць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Наці́кнуць ’напомніць, нагадаць’ (Ян.), нацекну́ць ’намякнуць’ (ТС), націкаць ’найсці на след, напасці на след’ (Гарэц., Др.). Да цік ’памяць, кемнасць’, параўн. na cik ’на памяць’: na cik nie prychodič (Арх. Федар.), цокнуць ’раптоўна ўцяміць’, нецікавы ’з аслабленымі разумовымі здольнасцямі’ (ТС), гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мато́рны​II фізіял motórisch;

мато́рная па́мяць псіхал motórisches Gedächtnis

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

завучы́ць, ‑вучу, ‑вучыш, ‑вучыць; зак., што.

Вучачы, запомніць, засвоіць; вывучыць. Завучыць верш на памяць. Завучыць формулу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

torpid [ˈtɔ:pɪd] adj. fml бяздзе́йны, вя́лы, апаты́чны;

His memory was torpid. Яго падвяла памяць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тупе́ць несов., прям., перен. тупе́ть;

нажы́ тупе́юць — ножи́ тупе́ют;

тупе́е па́мяць — тупе́ет па́мять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)