Плы́тна ’павольна (пра плынь ракі)’ (маст., Сцяшк. МГ). Да плыткі (гл.). Суф. ‑на, як у павольна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kárren

vt (паво́льна) ве́зці (у вазку, на тачцы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

larghetto

н. [largetto] муз. ляргета; павольна, паволі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

leisurely

[ˈli:ʒərli]

1.

adj.

паво́льны, мару́длівы, нясьпе́шны

2.

adv.

паво́льна, мару́дліва, не сьпяша́ючыся

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адбрысці́, ‑брыду, ‑брыдзеш, ‑брыдзе; ‑брыдзём, ‑брыдзяце; зак.

Адысці павольна, з цяжкасцю перастаўляючы ногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́цемкам, прысл.

Разм. У цемнаце, папацёмку. [Зося] ехала павольна, мяркуючы быць дома поцемкам. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́паўзці, -зу, -зеш, -зе; вы́паўз, -зла; -зі; зак.

1. Выйсці паўзком, паўзучы.

В. праз шчыліну.

2. Павольна рухаючыся, з’явіцца.

З травы выпаўзла вужака.

З-за гары выпаўз аўтобус (перан.).

|| незак. выпаўза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выпо́ўзваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плывуне́ц, -нца́ і -нцу́, мн. -нцы́, -нцо́ў, м.

1. -нца́. Жук, які жыве ў стаячай або павольна цякучай прэснай вадзе.

2. -нцу́. Насякомаедная водная расліна з шарападобнымі пухіркамі на лісцях, якія ўлоўліваюць дробных водных насякомых і харчуюцца імі (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

edge​2 [edʒ] v.

1. (павольна, асцярожна) ру́хаць; ру́хацца;

edge oneself/one’s way праціска́цца

2. абшыва́ць, аблямо́ўваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

успаўзці́, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; успо́ўз, -паўзла́, -ло́; -зі́; зак., на што.

Паўзком узабрацца куды-н. або павольна ўзысці, уз’ехаць на што-н., куды-н.

Жук успоўз на сцяну.

Фурманка ўспаўзла на пагорак.

|| незак. успаўза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)