distracted

[dɪˈstræktɪd]

adj.

1) зьбянтэ́жаны, разгу́блены

2) занепако́ены, устрыво́жаны; ашало́млены

3) ненарма́льны, псыхі́чна неўраўнава́жаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cuckoo

[ˈku:ku:]

1.

n.

зязю́ля f.

2.

adj., Sl.

ненарма́льны; неразу́мны, дуракава́ты

3.

v.

кукава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

frenzied

[ˈfrenzid]

adj.

1) мо́цна ўсхвалява́ны; утрапёны; ашале́лы

frenzied rage — шал разью́шанасьці

2) звар’яце́лы, ненарма́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

abnórm

1) не адпаве́дны но́рме [пра́вілам]

2) ненарма́льны, пачва́рны; хвараві́ты

3) нязвы́клы; вялі́зны, агро́мністы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

anomalous

[əˈnɑ:mələs]

adj.

1) ненарма́льны, няпра́вільны

2) няпра́вільны, нерэгуля́рны

an anomalous inflection — няпра́вільная фле́ксія, ро́знаскланя́льнасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

извращённый

1. (испорченный) сапсава́ны; (развращённый) разбэ́шчаны; (ненормальный) ненарма́льны;

2. (перевранный) перакру́чаны, мног. паперакру́чваны; (искажённый) скажо́ны;

извращённый вкус скажо́ны (сапсава́ны) смак (густ).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сказі́ць, скажу, сказіш, сказіць; зак., што.

1. Змяніць, перайначыць; выставіць у няправільным, памылковым святле. Сказіць сэнс. □ Вульгарызатарская крытыка намагалася сказіць воблік паэта, прыпісваючы яго творчасці песімізм і эстэцтва. Майхровіч. [Сігнал] прыйшоў аднекуль здалёк, прабіўшыся праз камету. Магчыма, гэта і сказіла яго. Шыцік.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Моцна змяніць, надаць ненатуральны, ненармальны выгляд (пра твар). Грымаса сказіла твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уро́дливый

1. (с физическим уродством) выро́длівы;

2. в др. знач. пачва́рны; (безобразный) га́дкі, бры́дкі; (отвратительный) агі́дны; (некрасивый) нязгра́бны; (нелепый) недарэ́чны; (ненормальный) ненарма́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

insane

[ɪnˈseɪn]

adj.

1) ненарма́льны, псыхі́чна хво́ры

an insane asylum — дом для псыхі́чна хво́рых

2) кра́йне неразу́мны, бязглу́зды; ідыёцкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

расстро́іцца, -ро́юся, -ро́ішся, -ро́іцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Страціць правільнасць пастраення, стаць беспарадкавым.

Калона вучняў расстроілася.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Страціць свой строй, лад (пра музычныя інструменты).

Цымбалы расстроіліся.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыйсці ў заняпад.

Гаспадарка расстроілася.

4. Прыйсці ў ненармальны, хваравіты стан.

Здароўе расстроілася.

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Не адбыцца па якой-н. прычыне.

Вяселле расстроілася.

6. Засмуціцца, моцна загараваць.

Р. з-за сына.

|| незак. расстро́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)