Verbum

анлайнавы слоўнік

хілі́ць

1. (нахіляць) néigen vt, (níeder)béugen vt;

2. марск., ав. krängen vt, kíelen vt, auf die Séite légen;

3. безас. (ахопліваць, адольваць):

мяне́ хі́ліць на сон ich bin schläfrig;

4. перан. (да чаго, куды-н.) zíelen vi (auf A);

было́ незразуме́ла, куды ён хі́ліць es war nicht klar, woráuf er ábzielt;

5. перан. (прывабліваць, прыцягваць) ánziehen* vt, Ánziehungskraft besítzen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

нахі́л, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. нахіліць — нахіляць і нахіліцца — нахіляцца.

2. Пастава цела пад вуглом паміж гарызантальнай і вертыкальнай плоскасцю; нахільная пастава. Па нахілу бяроз відаць, што над краінай ідзе бура — моцны ўсходні вецер. Клімковіч. // Спец. Востры вугал, які ўтвараецца якой‑н. плоскасцю з гарызонтам.

3. Схіл, спуск, пакатая паверхня. Асабліва было цяжка беднаму слану, бо для такой гары кожны нязначны нахіл многа значыць. Маўр. Нахіл быў круты, і прафесар бачыў з акна роўныя верхавіны нізкіх садовых дрэў і над імі, у канцы, рад высокіх ліп. Галавач. Машыну заправілі гаручым, шафёр паспрабаваў, як працуе дызель, і аўтамабіль пачаў павольна апускацца ўніз па нахілу канвеера. Пальчэўскі.

4. перан. Прыхільнасць, схільнасць, цяга да чаго‑н. Гэта быў чалавек больш спакойны і ўраўнаважаны, які, тым не менш, выяўляў пэўны нахіл да газетнай работы. Навуменка. [Бядуля:] — [Максім Багдановіч] першы напісаў аб маёй творчасці артыкул у «Нашай ніве», першым заўважыў мой нахіл у творчасці да народнай казачнасці. Хведаровіч. // Схільнасць да чаго‑н., наяўнасць якіх‑н. задаткаў. Нахіл да прастудных захворванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

batter

[ˈbætər]

1) біць; лупі́ць; лупцава́ць; калаці́ць

2) лама́ць; разьбіва́ць ушчэ́нт

3) зно́шваць, трапа́ць

battered old hat — стары́ зно́шаны капялю́ш

v.i.

лама́цца

to batter away at a door — лама́цца ў дзьве́ры

[ˈbætər]

це́ста n.

v.t.

мясі́ць це́ста

III

[ˈbætər]

n., Constr.

схіл, на́хіл -у m.

v.t.

нахіля́ць, пахіля́ць

v.i.

нахіля́цца, пахіля́цца, касі́цца (пра сьцяну́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

béugen

1) згіна́ць, нахіля́ць

die Knie ~ — схіля́ць кале́ні, станаві́цца на кале́ні

2) грам. скланя́ць

3) прыгнята́ць; паруша́ць; злама́ць

j-s Stolz ~ — злама́ць чый-н. го́нар

(sich)

1) гну́цца

2) (vor D) схіля́цца (перад кім-н.)

3) (unter A) падпарадко́ўвацца (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

sénken

1) апуска́ць (руку); нахіля́ць, апуска́ць (галаву); патупля́ць, апуска́ць по́зірк [по́гляд]

die Fáhne ~ — схіля́ць сцяг

die Knie ~ — схіля́ць кале́ні

2) пагружа́ць, апуска́ць

3) зніжа́ць, паніжа́ць (цэны, тон, голас)

(sich) апуска́цца, зніжа́цца, асяда́ць

die Nacht sénkte sich auf die Érde — ноч апусці́лася на зямэ́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

bend

[bend]

v.t. bent or bended, bending

1) згіна́ць; перагіна́ць; нагіна́ць (расьлі́ну); загіна́ць; нахіля́ць

to bend a nail — загну́ць цьвік

to bend one’s head — нахілі́ць галаву́

2) нахіля́ць, накіро́ўваць

She bent her mind to the new work — Яна́ накірава́ла ўва́гу на но́вую пра́цу

3) змуша́ць падда́цца

4) прывя́зваць (ве́тразь, вяро́ўку)

5) напіна́ць (лук)

v.i.

1) схіля́цца; згіна́цца; загіна́цца (пра цьвік)

2) нахіля́цца; нагіна́цца

3) паддава́цца

He bent to her will — Ён падда́ўся е́йнай во́лі

а) зваро́чваць (упра́ва, на за́хад)

б) накіро́ўваць (ува́гу)

5) наляга́ць, прыклада́ць усе́ сі́лы

Bending to our oars, we reached shore before the storm broke — Наляга́ючы на вёслы, мы прыплылі́ да бе́рагу перад пача́ткам бу́ры

1) вы́гін -у m. (даро́гі); лука́ f., зало́м -у m. (ракі́); згін -у m. (рукі́, папе́ры)

2) зго́рбленасьць, суту́ласьць f.; пакло́н -у m.

3) Naut. ву́зел -ла́ m.

•

- bend over backward

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

néigen

vt нахіля́ць, схіля́ць, нагіна́ць

vi мець схі́льнасць

er neigt zu der Méinung, dass… — ён схілцецца ду́маць, што…

er neigt zur Allergíe — ён схі́льны да алергі́і

(sich)

1) схіля́цца, нахіля́цца

2) кла́няцца;

sich j-m zum Gruß ~ — паклані́цца каму́-н. (у знак прывіта́ння)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

tip

[tɪp]

1) кане́ц -ца́, ко́нчык -а m.

the tips of the fingers — ко́нчыкі па́льцаў

2) верхаві́на f., верх -у m.

the tip of the hill — верхаві́на ўзго́рка

3) наканцо́ўе n., накане́чнік -а m.

v.t. (-pp-)

наса́джваць накане́чнік

[tɪp]

v.t. (-pp-)

1) нахіля́ць

2) прыўзьніма́ць капялю́ш пры віта́ньні

v.i.

1) нахіля́цца, схіля́цца

2) пераку́львацца

нахі́л, схіл -у m.

•

- tip over

III

[tɪp]

1) чаявы́я pl. only.

2) падка́зка f.

3) кары́сная пара́да

v.t.

даць на чай

He tipped the waiter — Ён даў на чай афіцыя́нту

•

- tip off

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

lean

[li:n]

v.,leaned (esp. Brit.) leant [lent]

v.i.

1) пахіля́цца, нахіля́цца, схіля́цца

2) абапіра́цца

Lean against me — Абапры́ся на мяне́

v.t.

1) нахіля́ць

2) прыстаўля́ць, абапіра́ць

3) спадзява́цца, разьлі́чваць, здава́цца

to lean on a friend’s advice — разьлі́чваць на ся́браву пара́ду

4) схіля́цца (у пагля́дах і пачу́цьцях)

нахі́л -у m., пахі́ласьць f.

•

- lean on

- lean over backward

- on the lean

[li:n]

adj.

1) худы́

a lean face — худы́ твар

lean cattle — худа́я жывёла

2) любо́вы, ня тлу́сты (пра мя́са)

3) бе́дны, мізэ́рны

a lean harvest — бе́дны ўраджа́й

lean years — неўраджа́йныя гады́

любо́вае мя́са, любаві́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

вярну́ць ¹, вярну, вернеш, верне; зак., каго-што.

1. Аддаць узятае. Вярнуць пазычанае. Вярнуць доўг. □ Вярнула смелая Марылька гаспадару каня і ўсё дабро. Якімовіч.

2. Атрымаць назад што‑н. затрачанае, зрасходаванае. Не то што ўраджай сабраць, нават насення людзі вярнуць не змаглі... Грамовіч.

3. Прымусіць або ўгаварыць вярнуцца назад. [Людзі], тулячыся да хвоі, баяліся паварушыцца — усё ім здавалася, што іх хтосьці бачыць і верне іх зараз назад. Чорны. Далей аўтобуснага прыпынку Зіна не дазволіла сябе праводзіць, нават Сямёна вярнула. Шыцік. // перан. Выклікаць, узнавіць у каго‑н. ранейшае (пра думкі, настрой). Гэтыя словы адразу вярнулі Язэпа да рэальнасці. Шахавец. Гудок вярнуў Міхала да ранейшых думак. Карпаў.

•••

Вярнуць да жыцця — аднавіць жыццёвыя сілы, энергію, функцыі каго‑, чаго‑н.; вылечыць.

вярну́ць ², вярну, вернеш, верне; незак., што.

1. Мяняць напрамак руху, паварочваць. Суровыя і маўклівыя перавозчыкі са стрэльбамі і гранатамі.. плывуць некаторы час удоўж берага.., а потым вернуць упоперак Прыпяці і шчасліва прыстаюць на яе другі бераг. Колас. Сонца вярнула з поўдня, пякло, паліла твар. Пташнікаў.

2. Нахіляць, валіць на бок, пераварочваць. Вярнуць воз. □ — На бок вярніце, дном угору! Палечым зараз, наш ты хворы! — Да чоўна дзядзька так звярнуўся. Колас.

3. перан. Разм. Схіляць да чаго‑н., даваць пэўны напрамак думкам, размовам і пад. Не туды, брат, вернеш! □ [Варывончык:] — Ты [Аксіння] занадта ўжо стала вярнуць усюды на сваё. Кулакоўскі.

4. перан. Разм. Перакладаць віну на другога. Жывёлаводы вярнулі на брыгадзіраў, брыгадзіры абвінавачвалі жывёлаводаў. Дуброўскі. [Бабуля:] — Мачыха сама мёд крадзе, а верне ўсё на падчаранят. Брыль.

5. Разм. Варочаць што‑н. цяжкае, грувасткае; выконваць цяжкую работу. Ззаду [трактара] падскоквалі плугі, скраблі дарогу і вярнулі дзёран. Пташнікаў.

6. Рухацца, падаць, узнімацца суцэльнай плынню. На маленькім століку стаіць самавар і скавыча на ўсе галасы.. аж пара з яго верне. Колас.

•••

Вярнуць нос — адносіцца да каго‑, чаго‑н. з пагардай; грэбаваць кім‑, чым‑н.

Горы вярнуць на каго — няславіць, гаварыць пра каго‑н. дрэннае.

З душы верне — пра што‑н. вельмі непрыемнае, агіднае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)