saturíeren

vt

1) тэх. насыча́ць

2) задаво́льваць (чые-н. патрабаванні)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánreichern

1.

vt узбагача́ць, насыча́ць

2.

(sich) памнажа́цца, павялі́чвацца; узбагача́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шліхтава́ць

(ням. schlichten)

1) прамываць, насычаць аснову тканіны шліхтай;

2) збіраць што-н. у штабель (шліхту) (напр. ш. дошкі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

impregnate

[ɪmˈpregneɪt]

v.t.

1) апладня́ць

2) насыча́ць; прасяка́ць

3) абуджа́ць, выкліка́ць (ду́мкі); натхня́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

канцэнтрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак.

1. каго-што. Збіраць, групаваць у адным месцы.

К. вытворчасць.

К. войскі.

2. перан. Звяртаць, накіроўваць на што-н.

К. думкі.

К. увагу.

3. што. Згушчаць, насычаць (спец.).

К. раствор.

4. што. Тое, што і абагачаць (у 2 знач.; спец.).

К. руду.

|| зак. сканцэнтрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны (да 1 знач.).

|| наз. канцэнтра́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бальзамі́раваць

(ням. balsamieren, ад лац. balsamum < гр. balsamon = бальзам)

насычаць труп спецыяльнымі рэчывамі, каб прадухіліць ад гніення і захаваць на доўгі час.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

napawać

незак.

1. напаўняць (пачуццём);

napawać otuchą — уліваць бадзёрасць;

2. тэх.. насычаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Пашлюхтава́ць 1 ’апрацаваць ніткі адварам ільнянога семя’ (дзятл., Сцяшк. Сл.). З польск. szlichtować ’насычаць аснову тканіны спецыяльным крухмальным клеем’ < ням. schlichten ’тс’, ’згладжваць’.

◎ *Пашлюхтава́ць 2, пошлюхтоваць ’пачысціць кішкі’ (ТС). У выніку кантамінацыі пашлюхтаваць© і слова (магчыма, з ідыш), роднаснага да ням. Schlick ’ціна, гразкі іл’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

imbue

[ɪmˈbju:]

v.t.

1) усяля́ць, наве́йваць, абуджа́ць (ду́мку, жада́ньне), заахво́чваць

2) насыча́ць (во́гкасьцю, фа́рбай); прамо́чваць, прасяка́ць (крывёю)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мачы́ць, мачу́, мо́чыш, мо́чыць; мо́чаны; незак.

1. каго-што. Рабіць мокрым, вільготным.

Дождж мочыць збожжа.

2. што. Трымаць што-н. у чым-н. вадкім, прамочваць, насычаць вадкасцю, каб надаць адпаведныя якасці, уласцівасці.

М. лён.

|| зак. замачы́ць, -мачу́, -мо́чыш, -мо́чыць; -мо́чаны і намачы́ць, -мачу́, -мо́чыш, -мо́чыць; -мо́чаны; наз. замо́чванне, -я, н. (да 2 знач.), замо́чка, -і, ДМ -чцы, ж. (да 2 знач.) і мачэ́нне, -я, н. (да 2 знач.).

|| прым. мачы́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)