кумы́с, ‑у, м.

Пажыўны напітак з малака кабылы, вярблюдзіцы, каровы, заквашанага асобай бактэрыяй і дражджавымі грыбамі.

[Ад цюрк. кымыз.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эліксі́р, ‑у, м.

1. Выцяжка з раслін ці моцны настой на спірце, у кіслаце і пад., які ўжываецца ў медыцыне, касметыцы. Зубны эліксір. Мятны эліксір.

2. Жарт. Незвычайны, цудадзейны напітак.

•••

Жыццёвы эліксір — чарадзейны напітак, які імкнуліся атрымаць алхімікі для таго, каб захаваць маладосць, прадоўжыць жыццё.

[Фр. élixir з араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канья́к, ‑у, м.

Моцны алкагольны напітак са спірту, атрыманага перагонкай вінаградных він і вытрыманага ў дубовых бочках.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пунш, ‑у, м.

Спіртны напітак, звычайна гарачы, які гатуецца з рому з цукрам, лімонным сокам або фруктамі.

[Англ. punch.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піццё, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. піць.

2. Тое, што п’юць; напітак. Салодкае піццё. Халоднае піццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цуко́рны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да цукоры; прыгатаваны з цукоры, з цукорай. Цукорны напітак. Цукорная кава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пі́ва, -а, н.

Слабаалкагольны пеністы напітак з ячменнага соладу і хмелю.

Піва не зварыш з кім-н. (перан.: цяжка дагаварыцца; разм.).

|| памянш. піўцо́, -а́, н. (разм.).

|| прым. піўны́, -а́я, -о́е.

Піўная бочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

trunek, ~ku

trun|ek

м. напітак; напой; трунак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Záubertrank

m -(e)s, -tränke чаро́ўны напі́так

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

лікёр, ‑у, м.

Салодкі моцны спіртны напітак. Люба вярнулася з бутэлькай вішнёвага лікёру — лепшае, што знайшлося ў краме. Шамякін.

[Фр. liqueur]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)