Verbum

семітало́гія, -і, ж.

Агульная назва навук, якія вывучаюць семіцкія мовы і культуры.

|| прым. семіталагі́чны, -ая, -ае.

яга́, -і, ДМ язе́, ж.

Баба Яга (уласная назва казачнай істоты); баба-яга (агідная старая).

ма́ўры, -аў, адз. маўр, -а, м.

1. Назва карэннага насельніцтва Маўрытаніі.

2. Назва мусульманскага насельніцтва Пірэнейскага паўвострава і заходняй часткі Паўночнай Афрыкі ў сярэдневяковай Еўропе (уст.).

|| ж. маўрыта́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. ма́ўрскі, -ая, -ае і маўрыта́нскі, -ая, -ае.

мясцка́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Мясцовы камітэт прафсаюзнай арганізацыі — ранейшая назва прафкама.

|| прым. мясцка́маўскі, -ая, -ае.

кацю́ша, -ы, мн. -ы, -цю́ш, ж.

У Вялікую Айчынную вайну: народная назва рэактыўнага мінамёта, устаноўленага на аўтамабілі.

кі́са, -ы, ж. (разм.).

Ласкальная назва кошкі.

|| памянш. кі́ска, -і, ДМ кісцы, мн. -і, -сак, ж.

чудзь, -і, ж., зб. (гіст.).

У Старажытнай Русі: агульная назва некаторых заходняфінскіх плямёнаў.

|| прым. чудскі́, -а́я, -о́е.

ю́нкер², -а, мн. -ы, -аў, м.

Назва буйных памешчыкаў у Германіі.

|| прым. ю́нкерскі, -ая, -ае.

Юнкерскае землеўладанне.

я́хант, -у, М -нце, м.

Старая назва каштоўных камянёў рубіну, сапфіру і інш.

|| прым. я́хантавы, -ая, -ае.