Памі́ма прыназ. ’ужываецца для ўказання на прадмет або асобу, без удзелу якіх ці незалежна ад якіх што-н. праходзіць, адбываецца; не прымаючы каго-, што-н. пад увагу’ (ТСБМ). Рус. поми́мо, укр. помі́мо, польск. pomimo, чэш. дыял., славац. pomimo ’тс’. Складаны прыназоўнік з po‑ і mimo ’тс’ (гл. міма) (ESSJ, 1, 198).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мімахо́дам, мімахо́дзь прысл

1. (праходзячы, праязджаючы міма) im Vorübergehen;

2. (між іншым, выпадкова) nebenbéi, béiläufig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ва́хтавы прил., сущ., мор. ва́хтенный;

в. журна́л — ва́хтенный журна́л;

в. матро́с — ва́хтенный матро́с;

мі́ма пасажы́раў прабе́г ва́хтавы — ми́мо пассажи́ров пробежа́л ва́хтенный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кантэ́йнер, ‑а, м.

Спецыяльная скрыня для перавозкі грузаў. Пад’ёмны кран паволі нёс на гмах кантэйнеры з цэглай. Карпаў. Міма Шчупака праплываюць цяжкія платформы з кантэйнерамі, вагоны з вугалем, цыстэрны з гаручым, лядоўні з прадуктамі... Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праміну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; зак.

1. каго-што. Прайсці, праехаць міма каго-, чаго-н.

П. вёску.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прайсці, мінуць (пра час, здарэнні і пад.).

Прамінуў яшчэ адзін дзень.

3. што. Зрабіць пропуск у чым-н.

П. радок.

4. перан., каго-што. Прапусціць, абысці.

Яго прозвішча выпадкова прамінулі.

Нельга п. гэтага пытання.

|| незак. праміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ На́мша ’памінкі па нябожчыку’ (іўеў., Сцяшк. Сл.), ’плата папу за памінанне памёршых’ (Клім.), параўн. н.-луж. namsa ’богаслужэнне’. Відаць, са спалучэння на міму (даць) ’запла: піць за памінкі’, ад міма ’служба, богаслужэнне’ (< польск. msza ’тс’, лац. missa ’тс’, параўн. Брукнер, 347; Шустар-Шэўц, 13, 987) з далейшым афармленнем як назоўнік ж. р. адз. л.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

патру́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пабегчы трушком. Абціраючы чорныя вочы падолам, цётка Катрына патрухала ў хату. Брыль. Конь дарогу знаў. Ён сам павярнуў каля гумнаў і міма лесапілкі патрухаў па наезджанай дарозе да ракі. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашмыгну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Хутка і непрыкметна прайсці. Марк падышоў непрыкметна. Ценем прашмыгнуў міма акна, спыніўся ў сенцах, прыслухаўся. Васілеўская. Каля дзвярэй тоўпіліся дзеці, цікуючы, каб як прашмыгнуць у клуб за спінамі дарослых. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

target​1 [ˈtɑ:gɪt] n.

1. мішэ́нь, цэль;

off the target мі́ма цэ́лі;

the target of jokes мішэ́нь для кпі́наў

2. мэ́та;

a target figure/date пла́навая лі́чба/да́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пране́сціся

1. (праімчаць) vorbéisausen vi (s) vorbéirasen vi (s), vorbéifliegen*, vorǘberstürmen vi (s) (міма чаго-н, міма каго-н an D);

пране́сціся пе́рад вача́мі an den Áugen vorüberziehen* [vorüberjagen];

2. (пра чуткі, навіны) sich wie im Láuffeuer verbréiten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)