harmonic [hɑ:ˈmɒnɪk] adj.

1. гармані́чны; стро́йны

2. музы́чны, мелады́чны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

muzyczny

muzyczn|y

музычны;

instrument ~y — музычны інструмент;

szkoła ~a — музычная школа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

карне́т², -а, Ме́це, мн. -ы, -аў, м.

Духавы медны музычны інструмент у выглядзе ражка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лю́тня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Старадаўні струнны шчыпковы музычны інструмент.

|| прым. лю́тневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

танбу́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Струнны шчыпковы музычны інструмент грушападобнай формы ў народаў Азіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

муз- (музычны) Musik-, musikalisch, Tanz-, Sing-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

музы́чна нареч.

1. музыка́льно;

2. музыка́льно, мелоди́чно, благозву́чно;

1, 2 см. музы́чны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імша́, -ы́, ж.

1. У каталіцкай царкве: літургія, абедня.

2. Харавы музычны твор, прызначаны для літургіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трамбо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Духавы медны музычны інструмент нізкага тэмбру.

|| прым. трамбо́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тымпа́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Старадаўні ўдарны музычны інструмент, род медных талерак або невялікай літаўры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)