browse [braʊz] v.

1. разгля́дваць тава́ры (у вітрыне, на прылаўку)

2. праго́ртваць, прагля́дваць (кнігу, газету і да т.п.)

3. прагляда́ць інфарма́цыю на камп’ю́тары

4. (on) аб’яда́ць; абшчы́пваць лі́сце, малады́я па́расткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зазвы́чай, прысл.

Разм. Звычайна. Ва ўсіх кутках пан Вольскі палічыў восем шаф. Гэтыя шафы зазвычай прывозілі з сабою маладыя жонкі паноў Вашамірскіх. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэлафа́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цэлафану; зроблены з цэлафану. Асабліва зацікавіла гасцей цэлафанавая стрэшка. Пад такімі стрэшкамі вырошчваюцца маладыя расліны. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рабя́ты мн разм, часцей іран

1. Kínder pl;

2. разм (хлопцы, маладыя людзі) júnge Léute; Jungs pl; Jungs! (зварот)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыслу́жваць несов.

1. прислу́живать;

п. за стало́м — прислу́живать за столо́м;

2. прислу́живать, услу́живать;

малады́я лю́дзі ~валі да́мам — молоды́е лю́ди прислу́живали (услу́живали) да́мам

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Плодзь ’дзіця’ (гом., Нар. Гом.). З *plod‑ь, якое з *plodъ > плод (гл.). Параўн. рус. вяц. плодь, плоди ’маладыя атожылкі ў раслін, што ўюцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

newly [ˈnju:li] adv.

1. няда́ўна;

a newly built house няда́ўна пабудава́ны дом;

a newly married couple маладажо́ны, малады́я

2. за́нава, на́нава, нано́ва;

a newly painted gate свежапафарбава́ныя/то́лькі што пафарбава́ныя варо́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

та́лент

(лац. talentum, ад гр. talanton = вага, вагі)

1) надзвычайныя прыродныя здольнасці (напр. паэтычны т.);

2) асоба, надзеленая надзвычайнымі здольнасцямі (напр. шукаць маладыя таленты).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

уладкава́цца, -ку́юся, -ку́ешся, -ку́ецца; -ку́йся; зак. (разм.).

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыйсці ў належны парадак; станоўча вырашыцца.

Жыццё ўладкавалася.

Справы ўладкаваліся.

2. Асталявацца, стварыць неабходныя ўмовы для жыцця; размясціцца, прыстроіцца.

Маладыя ўладкаваліся ў асобным пакоі.

У. на возе.

3. Паступіць куды-н. (на работу, службу).

У. вучнем на завод.

|| незак. уладко́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. уладкава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Па́нты ’маладыя, закасцянелыя рогі высакародных або плямістых аленяў, якія выкарыстоўваюцца для вырабу лекавых сродкаў’ (ТСБМ). З рус. па́нты ’тс’, дзе з манг. (ССРЛЯ, 10, 231).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)