Verbum

грамада́, -ы́, ДМ -дзе́, ж.

1. Група людзей, натоўп.

2. Пазямельная абшчына ў Беларусі і Украіне да рэвалюцыі 1917 г., а таксама сход членаў гэтай абшчыны.

3. Аб’яднанне, арганізацыя людзей, якія маюць агульныя мэты, звычайна палітычныя.

Беларуская сацыялістычная г.

Беларуская сацыял-дэмакратычная г.

перакале́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што (разм.).

Пакалечыць усіх, многіх або ўсё, многае.

Вайна перакалечыла людзей.

грама́дства, -а, н.

Сукупнасць людзей, аб’яднаных гістарычна абумоўленымі сацыяльнымі формамі сумеснага жыцця і дзейнасці.

Феадальнае г.

Сучаснае г.

гэ́тулькі, прысл. і займ. указ. (разм.).

Столькі, так многа.

Вам нельга г. чытаць.

Г. людзей сышлося, як ніколі!

менталітэ́т, -у, М -тэ́це, м.

Вобраз мыслення, светаўспрымання, уласцівы асобе, групе людзей ці этнасу.

Нацыянальны м.

М. беларусаў.

ку́па, -ы, мн. -ы, куп, ж.

1. Група дрэў, кустоў, якія густа растуць.

К. кустоў.

2. Гурт, група (людзей).

К. людзей.

Калі робіш у купе, то не баліць у пупе (з нар.).

3. Вялікая колькасць чаго-н., куча (разм.).

К. саломы.

◊

Да купы (разм.) — у адно месца.

паве́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Пераклічка, якая робіцца для праверкі наяўнасці людзей.

Ранішняя п. салдат.