кракадзі́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Буйны паўзун з тоўстай панцырнай скурай, які водзіцца ў вадаёмах трапічных краін.

|| прым. кракадзі́лавы, -ая, -ае і кракадзі́лаў, -ава.

Кракадзілавая ферма.

Кракадзілава скура.

Кракадзілава пашча.

◊

Кракадзілавы слёзы — пра няшчырае, прытворнае спачуванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міжара́бскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да некалькіх арабскіх краін, які ажыццяўляецца паміж імі. Міжарабская палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

культуртрэ́гер, ‑а, м.

Іран. Пра імперыяліста-каланізатара, які эксплуатуе народы заняволеных краін пад выглядам пашырэння культуры.

[Ням. Kulturträger.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кракадзі́л, ‑а, м.

Буйны паўзун з тоўстай панцырнай скурай, які водзіцца ў вадаёмах трапічных краін. Нільскі кракадзіл.

[Грэч. krokodeilos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Арабская ліга, гл. Ліга арабскіх краін

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

я́шчар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Буйная млекакормячая жывёліна некаторых паўднёвых краін, якая мае пакрытае рагавой луской цела, невялікую галаву, доўгі хвост і кароткія лапы з моцнымі кіпцюрамі.

2. Устарэлая назва некаторых вымерлых паўзуноў і земнаводных.

|| прым. я́шчарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

настрыфіка́цыя, ‑і, ж.

Спец. Прывядзенне ў адпаведнасць (прыраўнаванне) дыпломаў, выдадзеных дзяржаўнымі органамі іншых краін, з адпаведнымі дыпломамі нашай краіны.

[Ад лац. noster — наш.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арыенталі́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць гісторыю, эканоміку, мовы, мастацтва і пад. краін Усходу; усходазнаўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарубе́жны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, жыве, дзейнічае, выпускаецца за рубяжом; замежны. Зарубежная літаратура. Камуністычныя і рабочыя партыі зарубежных краін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыме́стр, ‑а, м.

Частка навучальнага года працягласцю ў тры месяцы ў вышэйшых навучальных установах Вялікабрытаніі, ЗША і некаторых іншых краін.

[Ад лац. trimestris — трохмесячны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)