Nébenerscheinung

f -, -en пабо́чная [спадаро́жная] з’я́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éinzelerscheinung

f -, -en адзі́нкавая з’я́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прывы́чны привы́чный;

п. спо́саб жыцця́ — привы́чный о́браз жи́зни;

~ная з’я́ва — привы́чное явле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фено́мен, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Незвычайная, асаблівая з’ява, рэдкі факт.

2. Пра чалавека, які адрозніваецца выдатнымі здольнасцямі, талентам.

Ён быў феноменам розуму і высакароднасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нярэ́дкі, ‑ая, ‑ае.

Які бывае даволі часта. Нярэдкі выпадак. Нярэдкая з’ява.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малавы́вучаны, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова вывучаны, недастаткова даследаваны. Малавывучаная мясцовасць. Малавывучаная з’ява.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самарасклада́нне, ‑я, н.

З’ява самаадвольнага распаду хімічнага злучэння на асобныя элементы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашы́раны, -ая, -ае.

1. Павялічаны, больш поўны па складзе, змесце.

Пашыранае пасяджэнне.

Пашыраная праграма.

2. Шырока вядомы, шырока распаўсюджаны.

Пашыраная з’ява.

П. прыём.

|| наз. пашы́ранасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

з’я́вішча, ‑а, н.

Разм. Тое, што і з’ява (у 1, 2 знач.). Вайна для Валі была.. раптоўным і нечаканым з’явішчам. Дамашэвіч. Янка Купала — не проста літаратурная з’ява ці эпоха, творчасць паэта — з’явішча грамадска-палітычнае. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Natúrereignis

n -ses, -se з’я́ва прыро́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)