tangible [ˈtændʒəbl] adj.

1. fml які́ адчуваецца на до́тык, адчува́льны

2. я́сны, выра́зны;

tangible proof істо́тны, рэа́льны до́каз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

verification [ˌverɪfɪˈkeɪʃn] n.

1. кантро́ль, праве́рка; верыфіка́цыя;

the verification of scientific laws праве́рка навуко́вых зако́наў

2. пацвярджэ́нне, до́каз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vindication [ˌvɪndɪˈkeɪʃn] n. fml до́каз, пацвярджэ́нне; абаро́на, падтры́мка; рэабіліта́цыя;

in vindication of one’s conduct у апраўда́нне сваі́х паво́дзін

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

веще́ственный

1. (состоящий из вещества) рэ́чыўны; (материальный) матэрыя́льны;

2. (состоящий из вещей) рэ́чавы;

веще́ственное доказа́тельство юр. рэ́чавы до́каз.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Bewéisgrund

m -(e)s, -gründe падста́ва (доказу), до́каз, аргуме́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

аргуме́нт

(лац. argumentum = доказ)

1) факт, які прыводзіцца для пацвярджэння, абгрунтавання чаго-н.; доказ, довад (напр. пераканаўчы а.);

2) мат. незалежная пераменная велічыня, ад змянення якой залежыць змяненне другой велічыні (функцыі 3).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Ра́цыя ’падстава, сэнс, аснова, слушнасць’ (ТСБМ, Нас., ТС), ’прычына, прэтэнзія’ (Нас., Шат.), ра́ца ў выразе без дай рацы ’без прычыны, адвольна’ (Шат.), ст.-бел. рация ’аргумент, довад’ (Ст.-бел. лексікон). Праз польск. racja ’тс’, што з лац. ratiō ’разлічаная пазіцыя; доказ, довад, меркаванне’ (Булыка, Лекс. запазыч., 192).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

attestation [ˌætesˈteɪʃn] n. fml

1. све́дчанне; пацвярджэ́нне, до́каз (чаго-н.)

2. засве́дчанне, пацвярджэ́нне (подпісу; у судзе і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

indecisive [ˌɪndɪˈsaɪsɪv] adj.

1. нерашу́чы (пра чалавека)

2. няпэ́ўны, неперакана́ўчы;

an indecisive answer няпэ́ўны адка́з;

indecisive evidence неперакана́ўчы до́каз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

infallible [ɪnˈfæləbl] adj.

1. беспамылко́вы, бясхі́бны

2. надзе́йны, пэ́ўны;

an infallible method надзе́йны спо́саб;

an infallible proof неабве́ржны до́каз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)