ляп, выкл. у знач. вык.

Разм. Ужываецца ў значэнні дзеяслова ляпнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́шлы, -ая, -ае.

○

Прошлы час — у граматыцы: форма дзеяслова, якая абазначае дзеянне, што адбывалася да моманту гаворкі пра яго або якога-н. іншага дзеяння ў мінулым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акы́шкаць

‘распаўсюдзіць дзеянне дзеяслова кышкаць на каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акы́шкаю акы́шкаем
2-я ас. акы́шкаеш акы́шкаеце
3-я ас. акы́шкае акы́шкаюць
Прошлы час
м. акы́шкаў акы́шкалі
ж. акы́шкала
н. акы́шкала
Загадны лад
2-я ас. акы́шкай акы́шкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час акы́шкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перагайдама́чыць

‘пераадолець дзеянне паводле дзеяслова гайдамачыць - весці разгульнае жыццё’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перагайдама́чу перагайдама́чым
2-я ас. перагайдама́чыш перагайдама́чыце
3-я ас. перагайдама́чыць перагайдама́чаць
Прошлы час
м. перагайдама́чыў перагайдама́чылі
ж. перагайдама́чыла
н. перагайдама́чыла
Загадны лад
2-я ас. перагайдама́ч перагайдама́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час перагайдама́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шмульгану́ць

‘ажыццявіць аднакратнае дзеянне паводле дзеяслова церці’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шмульгану́ шмульганё́м
2-я ас. шмульгане́ш шмульганяце́
3-я ас. шмульгане́ шмульгану́ць
Прошлы час
м. шмульгану́ў шмульгану́лі
ж. шмульгану́ла
н. шмульгану́ла
Загадны лад
2-я ас. шмульгані́ шмульгані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шмульгану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аб..., прыстаўка (гл. а...¹).

Ужыв. замест «А...¹»:

а) перад галоснымі: абысці, абыграць, абумовіць, абярнуцца;

б) у некаторых выпадках перад зычнымі: абдумаць, абмяняць, абжаць;

2) нароўні з прыстаўкай «А...¹» перад зычнай: абгарадзіць, абкарыць, абкантаваць (агарадзіць, акарыць, акантаваць);

3) для ўтварэння дзеяслова са знач. прычыніць страту каму-н.: абважыць, абмераць, абхітрыць;

4) для ўтварэння дзеяслова са знач. не ўлічыць, абысці каго-, што-н. пры размеркаванні чаго-н.: абдзяліць, абмінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неазнача́льны, ‑ая, ‑ае.

У выразах: неазначальная форма дзеяслова гл. форма; неазначальныя займеннікі гл. займеннік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брык, выкл. у знач. вык.

Разм. Ужываецца ў значэнні дзеяслова бры́кнуць, бры́кнуцца і брыкну́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інфініты́ў

(лац. infinitivus)

лінгв. неазначальная форма дзеяслова.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прыдзеясло́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца пры дзеяслове, залежыць ад дзеяслова. Прыдзеяслоўная часціца. Прыдзеяслоўнае кіраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)