◎ Камштоліцца ’гуляць’ (петрык., Шатал.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рю́хи спорт. гарадкі́, -ко́ў мн.;

игра́ть в рю́хи гуля́ць у гарадкі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пря́тки хо́ванкі, -нак ед. нет;

игра́ть в пря́тки гуля́ць у хо́ванкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

гульба́, ‑ы ж.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. гуляць (у 5 знач.). // Гулянка, папойка. Дзень гульбы, век журбы. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сне́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

1. Невялікі тугі камяк, злеплены са снегу.

Ляпіць снежкі.

2. мн. Гульня, удзельнікі якой стараюцца закідаць адзін аднаго снежнымі камякамі.

У адліжны дзень зручней гуляць у снежкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

revel​2 [ˈrevl] v.

1. балява́ць, гуля́ць

2. (in) атры́мліваць асало́ду, це́шыцца (з чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

біру́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

1. Упрыгожанне, падвеска на ланцужку кішэннага гадзінніка, бранзалета і пад.

2. толькі мн. (біру́лькі, ‑нек). Гульня, якая заключаецца ў тым, каб з кучкі дробных прадметаў выбраць кручком адно за адным, не пасунуўшы пры гэтым астатніх.

•••

Гуляць у бірулькі гл. гуляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зага́дка ж. зага́дка;

◊ гавары́ць ~дкамі — говори́ть зага́дками;

гуля́ць у ~кі — игра́ть в зага́дки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

чарнары́знік, ‑а, м.

Уст. Манах. Любілі гуляць вечарамі па шляху і чарнарызнікі, што жылі вось тут, управа, у манастыры. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагуля́ць, -ля́ю, -ля́еш, -ля́е; -ля́ны; зак., што.

1. Скончыць гуляць; правесці астатак часу (канікул, адпачынку і пад.) гуляючы.

Д. вяселле.

Д. дні адпачынку.

2. Скончыць гульню ў што-н.

Д. партыю ў шахматы.

|| незак. дагу́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)