ship

[ʃɪp]

1.

n.

1) карабе́ль -ля́ m., вадапла́ў, парапла́ў -ва m.

2) самалёт -а m., касьмі́чны карабе́ль

3) экіпа́ж карабля́

2.

v.t., (-pp-)

1) грузі́ць (-ца) на карабе́ль, право́дзіць паса́дку

2) сяда́ць на карабе́ль, вадапла́ў, падаро́жнічаць вадапла́вам

3) пасыла́ць, пераво́зіць тава́р, пасы́лку

4) набіра́ць экіпа́ж

5) паступа́ць, найма́цца на слу́жбу на караблі́

He shipped as cook — Ён наня́ўся на карабе́ль ку́харам

- give up the ship

- one’s ship comes home

- one’s ship comes in

- run a tight ship

- ship out

- jump ship

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lden

*

I

1.

vt

1) грузі́ць

2) зараджа́ць, набіва́ць ладу́нкам

scharf [blind] ~ — зараджа́ць баявы́мі [халасты́мі] патро́намі

3) эл. зараджа́ць

mit Energe gelden sein — быць по́ўным эне́ргіі

4)

das Vertruen auf sich ~ — узя́ць на сябе́ адка́знасць

ine Schuld auf j-n ~ — узвалі́ць віну́ на каго́-н.

er hat schwer gelden — разм. ён мно́га [грунто́ўна] вы́піў

2.

vi спарт. засяро́дзіцца пе́рад спабо́рніцтвам

II

vt

1) запраша́ць

zu Gast ~ — запраша́ць у го́сці

2) выкліка́ць

vor Gercht ~ — выкліка́ць у суд

3) прыця́гваць, ва́біць, прыва́бліваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)