Verbum

фарма́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Пэўная стадыя ў развіцці грамадства, а таксама структура грамадства, уласцівая дадзенай стадыі развіцця, якая характарызуецца ўласцівым толькі ёй спосабам вытворчасці.

2. Сістэма поглядаў, перакананняў, уласцівая якому-н. перыяду грамадскага жыцця.

Чалавек новай фармацыі.

3. Сукупнасць генетычна звязаных горных парод аднаго часу і спосабу ўтварэння (спец.).

|| прым. фармацы́йны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

паваро́тны, -ая, -ае.

1. Які служыць для павароту, паварочвання чаго-н.

Паваротныя механізмы.

2. перан. Пераломны, пасля якога пачынаецца нешта новае.

П. перыяд у развіцці грамадства.

падо́нкі, -аў, адз. падо́нак, -нка, м.

1. Рэшткі вадкасці на дне разам з асадкам.

Выліць п. з балеі.

2. перан. Дэкласаваныя, разбэшчаныя, злачынныя элементы грамадства (пагард.).

змяне́нне, -я, н.

1. гл. змяніцца, змяніць.

2. мн. -і, -яў. Папраўка, пераробка, якая мяняе што-н. ранейшае.

Змяненні ў правапісе.

Карэнныя змяненні ў жыцці грамадства.

ідэало́гія, -і, ж.

Сістэма палітычных, філасофскіх і іншых поглядаў, ідэй, якія характарызуюць тое або іншае грамадства, клас, палітычную партыю; светапогляд.

Дзяржаўная і.

|| прым. ідэалагі́чны, -ая, -ае.

адкі́ды, -аў.

1. Непрыгодныя рэшткі чаго-н., адходы.

Скрыня для адкідаў.

А. вытворчасці.

2. Пра маральна апусцелых людзей.

А. грамадства (перан.).

|| прым. адкі́дны, -ая, -ае (спец.).

прэс-канферэ́нцыя, -і, ж.

Сустрэча прадстаўнікоў сродкаў масавай іфармацыі, тэлебачання з дзяржаўнымі, палітычнымі, навуковымі і інш. дзеячамі для высвятлення актуальных праблем грамадства і паведамлення пэўных звестак.