абвінава́ўца, -ы, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, хто абвінавачвае каго-н. у чым-н.

А. бюракратаў.

2. Асоба, якая падтрымлівае абвінавачванне ў судовым працэсе.

Дзяржаўны а.

Грамадскі а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

geséllschaftseigen

a абагу́лены; грама́дскі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

soziál

a сацыя́льны, грама́дскі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ра́бства, -а, н.

1. Грамадскі лад, заснаваны на рабаўладанні.

Каланіяльнае р.

2. Стан, становішча раба (у 1 знач.).

Вызваліцца з р.

3. перан. Поўнае падпарадкаванне чужой волі, уплыву.

Духоўнае р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уто́пія, -і, ж.

Нешта фантастычнае, нязбытнае, неажыццявімая мара [паводле назвы рамана англійскага пісьменніка 16 ст. Т.

Мора, які апісаў уяўны ідэальны грамадскі лад будучыні].

|| прым. утапі́чны, -ая, -ае.

У. сацыялізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

social [ˈsəʊʃl] adj.

1. сацыя́льны, грама́дскі;

a social order/system грама́дскі лад

2. све́цкі;

He leads a very social life. Ён часта бывае на людзях.

3. камуніка́бельны, канта́ктны, прыя́зны, тавары́скі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пяцідзеся́тнік ​1,

гл. пяцідзесятнікі.

пяцідзеся́тнік ​2, ‑а, м.

Прагрэсіўны грамадскі дзеяч пяцідзесятых гадоў 19 ст. у Расіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыго́н², -у, м.

1. Грамадскі лад, заснаваны на прыгонным праве; прыгонніцтва.

Часы прыгону.

2. Дармавая прымусовая праца сялян на памешчыка ў часы прыгоннага права; паншчына.

Адбываць п.

|| прым. прыго́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

public​2 [ˈpʌblɪk] adj.

1. грама́дскі; наро́дны;

pub lic opinion грама́дская ду́мка;

public property грама́дская ўла́снасць

2. грама́дскі, камуна́льны, грама́дскага карыста́ння;

public transport грама́дскі тра́нспарт;

public service камуна́льнае абслуго́ўванне

3. дзяржа́ўны, нацыяна́льны;

public prosecutor дзяржа́ўны абвінава́ўца;

a public officer дзяржа́ўны слу́жачы;

4. публі́чны, дасту́пны;

a public lecture публі́чная ле́кцыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прыго́нніцтва, ‑а, н.

Грамадскі лад, заснаваны на прыгонным праве. Дзеянні рэвалюцыйных мас абумовілі падзенне прыгонніцтва ў Расіі. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)