скла́дкавасць, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скла́дкавасць, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стро́нга, -і,
Прэснаводная рыба сямейства ласасёвых з чырвонымі і чорнымі плямамі, якая водзіцца пераважна ў
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пу́льпа, -ы,
1. Рыхлая злучальная тканка, якая запаўняе поласць зуба.
2. Сумесь вады і грунту або горнай пароды, якая атрымліваецца пры земляных і
3. Зробленая і разрэджаная руда.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
слаі́стасць, ‑і,
Уласцівасць слаістага; слаістая будова чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
флексу́ра, ‑ы,
[Ад лац. flexura — выгіб, крывізна.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
флюіда́льны, ‑ая, ‑ае.
У выглядзе застылых патокаў вывержанай магмы, лавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нефелі́н, ‑у,
Мінерал шчолачных
[Ад. грэч. nephelē — воблака.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неаге́н, ‑у,
Тоўшча слаёў
[Ад грэч. neos — новы і génos — нараджэнне, узрост.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гідраманіто́р, ‑а,
Апарат, які прымяняецца для размывання
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
горназаво́дскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)