віхрава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. З віхрамі. Віхраватая галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ада́маў: ~мава галава́ ада́мова голова́;

а. я́блык — ада́мово я́блоко

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cabbagehead

[ˈkæbɪdʒhed]

n.

1) кача́н капу́сты

2) informal вялі́кая кру́глая галава́

3) informal бязмо́зглая галава́, тупі́ца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

giddy [ˈgɪdi] adj.

1. : I feel I am giddy. У мяне кружыцца галава;

This makes me giddy. У мяне ад гэтага кружыцца галава.

2. галавакру́жны;

a giddy height галавакру́жная вышыня́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лы́сы, -ая, -ае.

1. Які мае лысіну, з лысінай.

Лысая галава.

Лысае цяля.

2. перан. Пазбаўлены расліннасці.

Л. курган

◊

І не лыс Габрусь (разм.) — хоць бы што, нішто не дзейнічае на каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паса́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

Намеснік князя ў Старажытнай Русі, таксама выбарны галава грамадзянскай адміністрацыі ў феадальных рэспубліках.

Княжацкі п.

Пскоўскі п.

|| ж. паса́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. паса́дніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пахме́лле, -я, н.

1. гл. пахмяліцца.

2. Дрэннае самаадчуванне пасля моцнай выпіўкі, п’янства.

Баліць галава з пахмелля.

◊

Пахмелле ад чужога вяселля (разм.) — непрыемнасці з-за другіх, па чужой віне.

|| прым. пахме́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кру́гам, прысл.

У форме круга, утвараючы круг. Сесці кругам вакол стала. □ [Партызаны] стаялі кругам і пра нешта ціха і стрымана размаўлялі. М. Ткачоў.

•••

Галава ідзе кругам гл. галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vertigo [ˈvɜ:tɪgəʊ] n. лацін. галавакружэ́нне;

suf fer from vertigo паку́таваць ад галава кружэ́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Wúschelkopf

m -(e)s, -köpfe

1) кучара́вая гала́ва

2) раскудла́чаная галава́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)