арбарэ́тум

(лац. arboretum = гай)

тое, што і дэндрарый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

укра́са, -ы, мн. -ы, -ра́с, ж.

1. Прадмет, прызначаны для ўпрыгожвання каго-, чаго-н.

Абновы і ўкрасы.

2. перан., чаго. Тое (той), што (хто) з’яўляецца гордасцю, упрыгожвае што-н.

Дубовы гай — у. наваколля.

Гэты студэнт — у. курса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

grove

[groʊv]

n.

гай -ю m.; сад -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gehölz

n -es, -e гай, лясо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gaj, ~u

м. гай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

boscage

[ˈbɑ:skɪdʒ]

n., Poet.

за́расьнік, гушча́р -у, гай -ю m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Bírkenhain

m -(e)s, - бярэ́знік, бяро́завы гай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bosk

[bɑ:sk]

n.

гай -ю m.; малы́ лясо́к; за́расьнік -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

саксау́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да саксаула, складаецца з саксаула. Саксаулавае паліва. Саксаулавы гай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

olszyna

ж. альховы гай; алешнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)