гад, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. звычайна мн. Жывёла сямейства паўзуноў (змяя, гадзюка і пад.).

2. перан. Агідны чалавек, гадзіна (у 2 знач.; пагард.).

Фашысцкія гады.

|| прым. га́дскі, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Маладошчы ’каханне’ (Доўн.-Зап., Оч.). Запазычана з укр. молодо́щі ’маладыя гады’ з пераносам семантыкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

біена́ле

(іт. biennale)

назва мастацкіх выставак, якія адбываюцца рэгулярна раз у два гады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

паўзу́чы, -ая, -ае.

1. Які поўзае, перамяшчаецца шляхам поўзання.

Паўзучыя гады (пра змей).

2. Які сцелецца па зямлі або чапляецца за што-н.

Паўзучыя расліны.

○

Паўзучы эмпірызм (кніжн., неадабр.) — няўмелае апісанне фактаў без іх аналізу і абагульнення.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гад м.

1. гад, змея́ ж.;

2. прост., бран. гад;

фашы́сцкія га́ды — фаши́стские га́ды;

◊ г. пе́чаны — бран. и́зверг, окая́нный;

ко́жны г. чужо́му гро́шу рад — посл. беру́т зави́дки на чужи́е пожи́тки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

двухго́ддзе, ‑я, н.

1. Прамежак часу ў два гады. Мінулае двухгоддзе.

2. Гадавіна чаго‑н., што адбылося або пачалося два гады таму назад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохго́ддзе, ‑я, н.

1. Прамежак часу тэрмінам у чатыры гады.

2. Гадавіна якой‑н. падзеі, што была чатыры гады назад. Адзначыць чатырохгоддзе шлюбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

biennial [baɪˈeniəl] n.

1. які́/яка́я адбыва́ецца раз у два гады́

2. двухгадо́вая раслі́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

schooldays [ˈsku:ldeɪz] n. pl. шко́льныя гады́;

in my schooldays калі́ я вучы́ўся ў шко́ле

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

triennial

[traɪˈeniəl]

1.

adj.

1) трохгадо́вы

2) які́ адбыва́ецца раз на тры гады́

2.

n.

падзе́я, яка́я адбыва́ецца раз на тры гады́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)