адку́пшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (гіст.).

Той, хто набыў права на які-н. від дзяржаўных адходаў, падаткаў; уладальнік водкупу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трот, ‑у, М троце, м.

Від алюру, кароткая рысь у каня.

[Англ. trot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мато́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рухавік, машына, якая ператварае які-н. від энергіі ў механічную.

Шум матораў.

|| прым. мато́рны, -ая, -ае.

М. завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ака́фіст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Від хвалебнага царкоўнага песнапення, жанр праваслаўнай літургічнай паэзіі.

А.

Святому Мікалаю Цудатворцу.

|| прым. ака́фістны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радыёспо́рт, -у, М -рце, м.

Тэхнічны від спорту, які ўключае розныя спаборніцтвы з выкарыстаннем радыёапаратуры ў спалучэнні з агульнафізічнымі практыкаванямі.

|| прым. радыёспарты́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адначле́н, ‑а, м.

Найпрасцейшы від алгебраічных выразаў элементарнай алгебры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мю́зік-хо́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Від эстраднага тэатра, у праграме якога чаргуюцца эстрадныя, цыркавыя, балетныя, музычныя нумары лёгкага жанру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капата́ж, -у, м. (спец.).

Від аварыі, пры якой самалёт перакульваецца цераз насавую частку пры пасадцы або ўзлёце.

|| прым. капата́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фрыста́йл, -а, м.

Від гарналыжнага спорту, які спалучае хуткасны спуск на лыжах і скачкі з трампліна з элементамі акрабатыкі.

Захапляцца фрыстайлам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэрмаці́н, -у, м.

Від штучнай скуры з нітрацэлюлозным пакрыццём, якая выкарыстоўваецца для абіўкі мэблі, вокладак кніг і інш.

|| прым. дэрмаці́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)