вы́цягнуты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад выцягнуць.

2. у знач. прым. Расцягнуты ўдаўжкі; прадаўгаваты. Выцягнуты твар. □ Затока гэтая.. утварыла з ракою паўвостраў накшталт выцягнутай падковы. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cramp​1 [kræmp] n. су́тарга, су́дарга; спа́зма;

The swimmer had an attack of cramp and had to be lifted from the water. Плыўца звяла сутарга, і яго прыйшлося выцягнуць з вады.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́смактаць, ‑кчу, ‑кчаш, ‑кча; зак., што.

Смокчучы, выцягнуць якую‑н. вадкасць, вільгаць і пад.; выссаць. Высмактаць сок з яблыка. // Разм. Выцягнуць якую‑н. вадкасць помпай або якім‑н. іншым прыстасаваннем. Агонь высмактаў газу з лямпы. // Разм. Прагна выпіць усё. [Настуля:] — Сам гарэлку высмактаў, а чалавека частаваць няма чым. Чарнышэвіч.

•••

Высмактаць (усе, апошнія) сокі (кроў, сілы) з каго-чаго — знясіліць, замарыць.

Высмактаць з пальца — тое, што і выссаць з пальца (гл. выссаць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змардава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго.

Разм. Змучыць, знясіліць. Нейкі незнаёмы дзядзька ўшчаміў воз з дрывамі між двух пнёў. Змучыўся сам, змардаваў каня, але не мог выцягнуць саней. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́пруціць, вы́пруціць ногі ’выцягнуць ногі, памерці’ (Янк. БФ), вы́пруціцца ’выцягнуцца, як прут’ (Янк. Мат.); ’памерці’ (Касп., Шат., Янк. III, Інстр. III). Укр. випру́чувати ’звальняць, вырываць (руку), выцягваць (палку, дубец)’, польск. wyprętować ’выцягнуцца, як прут’. Гл. апруцянець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выця́гвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выцягнуцца.

2. Везці, цягнуць з вялікім напружаннем. Конь аж выцягваўся ў аглоблях.

3. Зал. да выцягваць (гл. выцягнуць у 1–9, 11, 12 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bleed white

а) абабра́ць каго́ да ні́ткі; абяскро́віць, вы́матаць, вы́цягнуць гро́шы

б) пазба́віць каго́ сі́лы, спусто́шыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

навыця́гваць сов., разг. (во множестве)

1. вы́дернуть;

2. вы́двинуть; вы́тащить;

3. вы́тащить;

1-3 см. вы́цягнуць 1, 2, 6

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́слабаніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Разм. Дастаць, выцягнуць, вызваліўшы з чаго‑н. цеснага. Выслабаніць нагу са стрэмені. □ Клара памаленьку выслабаніла свае пальцы з мяккай далоні настаўніцы і перасмыкнула губамі. Б. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vórstrecken

vt

1) праця́гваць (руку), выця́гваць напе́рад

den Kopf ~ — вы́цягнуць шдю

2) пазыча́ць; выдава́ць ава́нс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)