эла́стык, -у, м.

Сінтэтычнае эластычнае валакно, а таксама вырабы з яго, што маюць уласцівасць расцягвацца.

Штаны з эластыку.

|| прым. эласты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мети́зный техн. меты́зны (вы́рабы з мета́лу);

мети́зная промы́шленность меты́зная прамысло́васць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мети́зы мн. (металли́ческие изде́лия) техн. меты́зы, -заў, вы́рабы з мета́лу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

щепно́й драўля́ны;

щепна́я посу́да драўля́ны по́суд;

щепны́е изде́лия драўля́ныя вы́рабы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

філігра́нны прям., перен. филигра́нный;

~нныя вы́рабы — филигра́нные изде́лия;

~нная рабо́та — филигра́нная рабо́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канды́тарскі, -ая, -ае.

Які мае адносіны да вытворчасці салодкіх мучных вырабаў або да гандлю імі.

Кандытарскія вырабы.

К. магазін.

Пайсці ў кандытарскую (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарба́рны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да вырабу і апрацоўкі шкур і гандлю імі, а таксама зроблены са шкуры.

Г. завод.

Гарбарныя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плісэ́.

1. нескл., н. Дробныя запрасаваныя паралельна складкі на матэрыі.

2. нязм., у знач. прым. Пра швейныя вырабы з такімі складкамі.

Каўнерык п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шкарпэ́ткі, -так, адз. шкарпэ́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

Кароткія панчохі, якія не даходзяць да калена.

|| прым. шкарпэ́тачны, -ая, -ае.

Панчошна-шкарпэтачныя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пе́чыва ’печаныя вырабы з мукі’ (ТСБМ), пе́чыво ’тс’, ’адна выпечка хлеба’ (слонім., саліг., Нар. словатв.; рагач., кіраў., Нар. сл.; Шат.), укр. пе́чиво ’тс’, ’смажанае мяса’, рус. пе́чиво ’печанае; смажанае’, польск. pieczywo ’пячэнне’, в.-луж. pječwo ’хлебабулачныя вырабы’, н.-луж. pjacywo ’пячэнне, булачкі’, чэш., славац. pečivo ’тс’, ’хлебабулачныя вырабы’, славен. pecívo ’праца хлебапёка’, серб.-харв. пе̏циво ’булачныя вырабы’, ’што-небудзь спечанае’, ’смажаніна’, макед. печиво ’смажанае мяса’, балг. печи́во ’смажанае ў духоўцы альбо на пліце’. Прасл. *pečivo ’якое пячэцца’ (Бязлай, 3, 18). Да пячы́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)