разгільдзя́йнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Весці сябе як разгільдзяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

broadcast2 [ˈbrɔ:dkɑ:st] v. (broadcast) перадава́ць па ра́дыё; ве́сці радыёперада́чу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Stultitia est venatum ducere invitas canes

Неразумна весці сабак на паляванне сілком.

Неразумно вести собак на охоту силой.

Гл.: Bos...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

самаду́рнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Весці сябе як самадур, быць самадурам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

халу́йстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Пагард. Весці сябе па-халуйску, падхалімнічаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтрыгава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; незак.

1. супраць каго-чаго. Весці інтрыгі (у 1 знач.).

2. каго (што). Узбуджаць цікавасць чым-н. загадкавым, таямнічым.

|| зак. заінтрыгава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэзанёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек, які любіць весці доўгія разважанні павучальнага характару.

2. Дзеючая асоба п’есы, рамана, якая звычайна выражае адносіны аўтара да падзей (спец.).

|| прым. рэзанёрскі, -ая, -ае.

Р. тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

геолагаразве́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Геалагічныя пошукі карысных выкапняў. Весці геолагаразведку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зусю́ль, прысл.

Разм. Тое, што і адусюль. Добрыя весці зусюль ідуць. Цётка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вандрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак.

1. Падарожнічаць, рабіць падарожжа.

2. Часта мяняць месца жыхарства, весці неаседлы спосаб жыцця.

3. перан. Пераходзіць з месца на месца.

Што вы вандруеце па шпіталі?

|| наз. вандрава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)